Det er ganske "deileg" å få med seg oppvåkninga av byen. Litt etter litt våkner folket til liv. Det er lite folk i gatene, og heime i Noreg ligg dei fleste og sover enno. Vèret er bra, det er heilt blå himmel i dag, så det lovar godt.
Likevel må vi passe på at vi kler oss anstendig. Skuldre og kner skal aller helst vere tildekka. Difor har vi gjerne hatt på oss langbukse dei første dagane. No går det i "halvbikse". Dongeribukse som går til rett under knerne. Det er litt meir konfortabelt enn å dekke seg heilt til.
På biletet under her ser du at det er fjell i bakgrunnen. Det er rett og slett Jordan. Så her er ikkje avstandane store! Biletet er tatt frå eine sida av universitetet.
Universitetet har ein eigen botanisk hage. Innanfor murane til universitetet fins alle "plantane" som er å oppdrive i Israel.
På dette biletet er det eit tre som er litt spesielt. Stammen er "raud" og steinhard. Heilt anna enn kva vi er vant med heime i Noreg. (I tillegg er det eit fint tre når du ser det i heilfigur.)
At dei som praktiserer religionen sin kjem gåande med dette på hobudet er slett ikkje uvanleg. Det er meir regelen enn unntaket. Kanskje ikkje så rart……….
Det vi har oppdaga, er at praktiserande jødar (med dette på hovudet) ikkje ser på oss når vi møter dei. Dei har faktisk ikkje lov til det. Dei ser ned på bakken eller i lufta, men augene er i alle fall vendt ned.
Når eg no skriv "oss", meiner eg sjølvsagt berre kvinnene. Menna skal ikkje sjå på kvinnene. Enkelt og greitt. Spesielt ikkje oss vestlege, for vi er jo trass alt hakket mindre "moralsk" kledd enn kvinnene her. (Sånn satt litt på spissen og ut frå kva som er vanleg her.)
Eg har vore i eit par situasjonar der eg faktisk ikkje har visst heilt korleis eg skulle takle situasjonane. Det er ikkje greitt å vere norsk og bli kasta inn i eit heilt anna samfunn enn det ein er vant med og slett ikkje eit samfun som er prega av religion.
Det er ikkje verre enn at eg kjem og skal ta heisen opp til studentboligen min. Her om dagen kom eg og ein jøde hadde trykt på heisknappen. Då han gjekk inn i heisen, lurte eg på om eg kunne gå inn i den, eg også……. Eg visste jo at han ikkje hadde lov til å sjå på meg.
Det heile blei litt kleint, men eg valgte å gå inn i heisen. Eg tenkte at viss det var galt, ja då ville sikkert han gå ut av heisen. Han blei verande! (Om det er sjarmen til jomfrua som gjorde utslaget er usikkert….Hahhaha….)
Han såg ikkje i mi retning ein einaste gong. Stramme kinn og augene rett i golvet. (Men EG har lov til å sjå, så eg prøvde å studere kroppsspråket hans litt utan å bli for ………..)
Vi tar som regel drosje til "byen". Kvar gong har vi hamna i ei drosje som køyres av ein jøde. (Vi brukar å spørre av rein nysgjerrigheit, for då veit vi kva vi kan spørre om og slikt.)
Drosjesjåførane er nok ikkje av dei som praktiserer religionen heilt og haldent. Som regel seier dei at dei er jødar, men at at dei ikkje lever 100% etter dei srenge reglane.
Kva dei tenker når dei fraktar oss galne kvinnfolka frå nord, skal vere usagt, men jaggu meg har vi hatt nokre kjempeartige drosjeturar. Vi lærer mykje av sjåførane og så flirer vi frykteleg mykje.
Mange gonger blir sjåførane så "ivrige" i samtalen med oss at dei gløymer å køyre når lyset blir grønt. Faktisk har det skjedd med dei alle!! (Og då tar vi laus!!!!! Hahahahaha………….)
Ein bydel av Jerusalem, også tatt ved universitetet.
I Jerusalem bur det ca 2 millionar menneske. I heile Israel ca 9 millionar. Landet er ganske lite, så det betyr at her bur ein ikkje med mange metrane unna kvarandre. Det er mykje meir spartansk enn heime, men så er dei vel heller ikkje vant med anna her.
Vi får sjå ein anna røyndom enn vi har heime, men likevel er standarden ikkje det eg vil kalle dårleg. Israel er ikkje sånn sett eit fattig land.
Er du jøde og vil "heim til Israel", hjelper staten deg og gjer deg ein startpakke. Du får det du treng for at du skal kunne få eit greit liv her.
Det er sjølvsagt eit ledd i å bygge opp folkeslaget att.
Den som spør meg om namn på planten får ikkje svar. Eg kan svare rose om eg ser ei, men eg er ikkje store botanikaren. Dette er staden naboen min burde vore med sine grøne fingrar.
I går høyrde eg nokre kraftige dyrelydar og "gud" kor eg leita for å lokalisere den. Universitetshagens fiskedam hadde sjølvsagt konsert akkurat denne dagen. Froskekonsert, men den var nok uannonsert i og med at eg ikkje fann artisten før etter litt om og men.
Då Jesus bar krossen, la han handa si her for å kvile. Det er lett å sjå at det er mange som har gjort det same i ettertid.
Vi har til og med gått på stein som er to tusen år gammal. (Der er litt av den att, men det meste er nok litt nyare enn det.)
Frå gårdagens lesksjonar! Her går det fort unna! Og JA! Eg forstår kva det er ho skriver!
Vi skulle eigentleg til Betlehem i går. Det dukka noko opp, men vi tenker å dra ein annan dag.
Det er heilt utroleg at eg får oppleve dette. Eg er så glad for å få vere med!
Ha ein fin dag! Hasta luego!
IWALY!!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar