onsdag 29. september 2010

"Vi skiller oss".

Det er vanskeleg å skrive med venstrehanda, men no syns eg det er gått så lang tid at eg ikkje klarer å la vere likevel. KK har framleis glimrande artiklar!!!! Eg klarer ikkje å dy meg.......

Om eg ein dag vel å ta ut skilsmisse, ja, då skal eg sørge for å få det med i ein notis i både Kvinnheringen, Fremover og Avisa Nordland. Det er klart eg må det!!! Tenk på alle føremonene........og at ingen trenger å lure på det.
Så skal det feires med ein durabeleg fest!

Eg har forstått det dit hen at det er skjedd noko historisk i år. Det gjeld faktisk ein notis om ein skilsmisse, den første notisen ever. I tillegg kjem skilsmissefestene. Dei er på veg i full anmarsj. Endeleg!! Genialt....... Midt blant alle fødselsdagshelsingane, lykkelege giftarmål, forlovingar og jubilantar ellers, står altså denne skilsmissenotisen.
Årsaka til det?? Joda, ho (Anita) var lei av at folk spurte ho om ho var skilt eller ikkje. Så kvifor ikkje??
Ser for meg eindel reaksjonar i etterkant av denne notisen. :=)'
Jaja, det virka i alle høve. Andre har fulgt etter i samme spor.

Vi har eit anna lovverk i Noreg enn dei andre landa rundt oss. Ta Danmark til dømes..... Der kan du skilles på nokre få dagar. Du rekk nesten ikkje å tenke over om du vel det rette. Å skilles i sinne er vel ikkje optimalt??
Her til lands må du vere separert i eitt år etter at skilsmissen er bestemt. For mange føles det ganske så håplaust. (I alle høve der dei ikkje kan komme seg unna fort nok).

Det er fleire, både profilerte og mindre kjente, som tar til orde for at dei saknar skilsmissefest. Det er visst ein trend i USA, England og Frankrike. Kvifor kunne ikkje vi ha vore tidlegare ute?? Tenk på alle dei som er snytt for ein fest.
Denne såkalla trenden har gjerne eit innhald. Først skal det vere ein seremoni, som i eit bryllaup, berre at dei fraskilte ikkje feirer ilag. Brudevalsen spilles og ein dansar seg opp mot alteret. Sjå for deg at brudevalsen spilles og at plutseleg blir musikken sur. Knæsj, spør du meg!!!! Frå brudevals til "I will survive"! For ein kickstart på det nye livet.....
Så er det berre å putte gifteringen i ei lita kiste som gravlegges, skrive under på eit dokument og sprette champagnen.
Eg er mest sur for at det ikkje var eg som kom opp med denne ideen!!!!! :=)

Andre stader møter dei begge opp og får utlevert kvar sin hammar til å knuse ringene med. Utroleg bra.
Slike fester må jo berre vere heilt rensande!???!
Det fins nok av songar å ta av til ein slik fest. Eksempler kan vere "Love stinks", "Idiot Wind" og "Here's a Quarter" (call someone who cares).

Jaja.....Det er ikkje lenger noko som forundrar meg. Eg har heile tida trudd at eit samlivsbrudd som oftast er ei vanskeleg livskrise. (Eller, kanskje ikkje heilt slikt, men mangler ord for å få det rett fram). Uansett, for mange kan eit slikt brudd opplevast like ille som eit dødsfall. Sjølv om eine parten vil ut av eit forhold, kan det jo hende at det fører til depresjonar og liknande hos den andre.
Sett i lys av det,trur eg ikkje at eg vil bli tilhengar av skilsmissefestar. Det er jo eigentleg alt anna enn ein fest.......
60% av brudda har hatt store konflikter, fiendskap, bitterhet, hat og uvennskap. Ganske stort tal, spør du meg.

Ennå verre er det at i Danmark kan dei ha kyrkjelege skilsmisser. Dei skriv kvar sine avskjedsbrev og tar gjerne med tekstlesing frå Bibelen. Dobbeltmoral?????? Eg veit ikkje. Eg har sikkert mista eit eller anna på vegen (ein eller anna gong).
Puh.....Det her føles som det berre er vrøvl heile greia. Kanskje eg berre innbiller meg at eg har lese det?? Skilsmissenotiser og fester? Joda, for all del........, men eg trur kanskje eg vil vere litt meir privat enn det!!

Eksponeringslyst???? Nope!

There's nothing not worth tryin' for.
I can't help it, there's nothing I want more.......

søndag 12. september 2010

Sundag 12.september.

Ufrivillig keivhendt!!!! Det er visst ikkje berre, berre det...... Eg skal ikkje klage. Kanskje eg skal seie det vanlege pisset om at det alltid er nokon som har det verre....:=) Det er jo det!?! Trur kanskje ikkje at det er det eg tenker på desse dagane.

Hjelpeslaus er ikkje bra å vere for ei som likar å vere det motsatte. Eg er bra sta, så eg skal få til det meste. Til no er hovudproblema bh-en og sokkane. Noko anna hjelp vil eg ikkje ha!!!! Kanskje eg må lære meg eit par triks av dei "don juan-ane" om å ta av bh med berre ei hand.....Eller, det er vel aller helst påkledninga av plagget som plagar.... Kva betyr eigentleg det for mitt daglege liv?? Joda, følgeleg må eg opp mykje tidlegare enn eg brukar (så eg når Einar før han stikk av til arbeid).
Stakkars meg!! Så grusomt.....Stå opp før halv sju..... Jajajaja, eg veit det er å syte!!! Det er ikkje sååå gøy å stå opp tidleg når dyna er så varm og god. (Like viktig som alle verdsproblema!).

Det er berre gått tre døger no. Tro kor lei eg skal bli på slutten..... Då blir det sikkert syting.
Det er godt dei enno har med sjuke tema i KK, så har eg noko anna å gnøfla tankane mine på!! :=)
"Bedre sex med alkohol?" og menn om å seie "jeg elsker deg". Veit ikkje heilt kva svar eg forventer av dei, men eg skal no åpne bladet og sjå!

1) Alkohol gjer oss meir lystne på sex (går det an??), samtidig som evna til å fullføre blir dårlegare. Tjo og hei.....Best å finne ein balansgang då:=) Litt av begge deler....hehe.
Så har eg nettopp lært (av eit magasin!) at vi bruker lengre tid på å få orgasme. I tillegg er fylleorgasmen svakare. (Det vil vi vel ikkje ha noko av?)
Avslutningsvis konkluderer dei med at den subjektive opplevinga av sex ikkje alltid stemmer med objektive målingar..... Kva i alle dager betyr det???? Det må vere at når hemningane blir borte, kan halvbra sex opplevast som fantastisk! Halleluja!!!

2) Eg elsker deg...... Kor ofte vil vi høyre dei orda. Trur kanskje vi er ganske ulike på det området.
Kvinnene altså..... Om eg ikkje tar heilt feil, er det nok dei som ville ha blitt bra skeptisk om mannen kom heim og brukte dei orda. "Ka galt har du gjort nå da??".
Det magiske antallet tre menn er intervjua. Dei har innarbeidd godt dette her med tre stykk! Det merkelege denne gongen er at dei er ganske så samstemt. Ingen av dei seier det så ofte... Årsak? Jo, då mistar orda sin verdi. Hmm!! Trur ikkje eg ville valgt ein av dei, nei.... Det er jo koselege ord å høyre:=) Eg må inrømme at eg ikkje er i samme båt som dei som syns det berre er ein klisjè.
Så når dei berre er opptatt av å få fram at behovet for å høyre desse koselege orda ikkje er så stort, ja, då gidder eg heller ikkje lese alt dei seier.

No har eg til og med klart å få skrive dette tullet med berre ei hand. Kva er det då å klage over??? Nei, god natt og sov godt:=)

Look into my eyes
you will see......

onsdag 8. september 2010

Vondt.no

Ehhhhhhh........Ein treng ikkje leggje så mykje i det som står i overskrifta. Humøret er på topp og det har vore ein fantastisk fin dag!!
Har vondt, ja....... Men det var eg vel smerteleg klar over at ville bli følgene før eg la ut på tur i dag. Så sånn er det. Gleda over å ha prestert og det at vi har hatt det så fint idag, overskygger heilt klart det andre. Det var verdt det!!!

Vi har hatt hausttur i dag og har verkeleg vore heldige med vèret. Vi kunne ikkje ha bedt om meir....... Med jevnt og trutt tempo stavla vi oss opp til Storbotnvatnet.
Der oppe hadde vi ei flott stund, både born og vaksne. Det virka som om alle var glade og nøgde og det blei mykje fliring.
Etter mattid var det fleire som absolutt skulle ha meg til å bade. Eg sa at eg skulle gjere det om dei overtala Torunn til det samme. Om ho sa nei, så kom eg og til å seie nei! Kor mange grader kan det vere uti?? 4-5?? Ikkje veit eg.......... MEN, eg veit ein ting og det er at Torunn tilslutt ga etter for presset. Etter å ha leksa opp for elevane om moralen til kong Ødipus (av Sofokles) i ein norsktime i forrige uke, ja, då måtte eg jo sjølvsagt følge opp og halde ord. Moralen i stykket er blant anna at ein må stå for det ein seier. Eg sa jo at om Torunn sa ja, så skulle eg også. Eg holdt ord!! Fy f.......!! Det var kaldt! (Burde brukt 100 utropsteikn her). Det var så kaldt at det var vanskeleg å puste. Kuldesjokk kallar ein det. Ikkje greit når ein held på å flire seg i hjel medan ein svømmer og held på å fryse seg i hjel. Jaja........ Det blei til stor glede for mange:=)
Så sånn er det!!
Ellers var det beste berre å stille seg mot sola og nyte kvar ein stråle. Det var så fin temperatur og i tillegg var det ingen vind. Heilt utroleg at vi klarte å få det til å passe så bra.

Eg håper verkeleg at det vèret som er no kjem til å fortsette leeeenge. Joda, eg har mine tvil, men det er alltid lov til å håpe:=)

Så her sit eg, glad og nøgd med dagen og prøver å overbevise meg sjølv om at det ikkje er så ille å ha vondt. Fingrane er heller ikkje meir vonde enn at eg klarer å sitte her og skrive. Så lenge dei duger til det og at dei maktar å presse pianotangentane ned, så skal eg ikkje klage:=)

<3

Wherever you go.........
I will be right here waiting for you.

tirsdag 7. september 2010

Tysdag 7.september.

Jaja......Dette har vore ein interessant dag på mange måtar. Det interessante på arbeid skal eg ikkje nemne, men ettermiddagen fulgte hakk i hel.
Frå skuleslutt til leggetid har Steffen vore i lag med ei venninne. Dei har verkeleg kosa seg i dag! Medan dei lekte ute hadde dei fleire latteranfall. Kva dei eigentleg flira av, veit ikkje eg........ Uansett, eg spurte om dei hadde lyst å bake ei sjokoladekake. Svaret var vel ikkje heilt uventa. Kva unge er det som seier nei til å få leike seg på kjøkkenet med masse ingrediensar og miksar?? Så då blei det kake!!
Sjølv syns eg dei var veldig flinke. Det blei lite søl og kaka blei heilt fin. Glad og nøgd sa eg ifrå til dei då kaka var ferdig stekt. Dei måtte jo ha ein smaksprøve. Med hovudet ein heilt annan stad, skjærte eg opp to litt for store stykker og serverte dei. Det tok ikkje lange tida før verknaden var eit faktum..........
Eg hadde eit lite ærend på butikken og hadde med meg begge to. Eg må seie at det er den mest stressande butikkturen eg nokon gong har vore på. Det var ikkje måte på kor mykje energi den kaka skulle føre over på borna. Det var rett og slett ikkje berre, berre!
Den eine spring med vogna med den andre hengandes på......... Munnvikene??? Begge hadde dei ganske så nært øyrene. Eg kan sei så mykje som at eg er glad det ikkje var så mykje folk der då! :=)
I bilen heim blei heile turen prega av hysteriske latterbrøl. Eg hadde ikkje litt snøring eingong på kva det var som var så skøy!!?! Slik fortsatte det resten aav tida også. Jaja......... Det er jo gøy at dei morar seg.
Litt synd at eg ikkje tok bilete av dei frå bakinga. Det blei nokre fine farger i ansikta deira. Godt vannet enno duger til å vaske seg i:=)

Ellers så har jo kvelden vore prega av fotball. Hadde eigentleg ikkje tenkt å sjå kampen, men akkurat no er eg glad eg gjorde det. Det var skikkeleg skøy å sjå at Noreg spelte så godt mot ein av favorittane!! Eg har alltid hatt sansen for Drillo!! Mi storhetstid som tv-fotballsupporter var på topp sist han leia laget og det har nok satt sine spor:=) (Då heia til og med Husnes' største antifotballsjel på dei!!).
I kveld har det altså ikkje mangla på orgasmiske rop frå stua her (ikkje frå meg!), så gøy var det!!

Det er jo ganske gøy å høyre Watne visa Mini også, då...... Kommer nokre fine replikkar innimellom der!
Det er heller ikkje ofte at Drillo har humoristiske pressekonferanser i etterkant av ein kamp.

Før kampen spelte dei nasjonalsongane. Eg må ærleg innrømme at eg blei litt rørt då eit fullt stadion song av full hals. Det oppstod heilt klart ei tydeleg nasjonal kjensle her. Heile stemninga var flott!!

I morgon er det hausttur med elevane. Det er meldt sol og fin temperatur. Så alt lig vel tilrette for ein ny, fin dag.
O du herlige........

I dreamt that love would never die....

Still I dream you come to me.
That we will live our life together.
(Les Mis.)

søndag 5. september 2010

Sundag 5.september. (Ekstreme områder del 2).

Eg blei aldri ferdig med å skrive om dei ekstreme områda vi har på planeten vår. Eg var vel innom Himalaya, havdjupet og til dels Antarktis/Arktis. Vel.......Vi har fleire ekstreme områder. Eg går ut ifrå at det vil vere naturleg å ta med blant anna ørkenområder. Vi har jo Sahara, men det fins fleire av dei også. Frå Antarktis/Arktis til Sahara & co kan vi seie "frå is og kulde til tørke og varme".
Om ein er sunn og frisk, kan ein greie seg i nokre uker om ein er fri for mat. Eg er redd det samme ikkje gjeld vatn (væske). Det er noko vi ikkje kan unnvære! Då snakkar vi i beste fall om dagar. Dagar utan fysisk arbeid....... For ellers kan det faktisk vere snakk om timar. Derfor kan eg trygt seie at det er tungtveiande grunner til at det ikkje bur folk i dei fleste ørkenområda.

Sahara er faktisk større i areal enn heile USA. For dei som trudde det berre var varmt i ein ørken, så er det feil. Det kan faktisk bli ganske kaldt om natta. Til og med minusgrader. Høyrest rart ut, men det stemmer.
Det er fleire grunner til at ørkenområder får spreie seg. Menneskeleg aktivitet er også med på dette. Gjennom husdyrhald er det mange som har bidratt til nettopp dette. Kvifor eg kan påstå det er enkelt å svare på. I mange områder mangler det nedbør. Når det då i tillegg drives med nedbeiting, seier det seg sjølv at det blir slik. Jorsmonnet tørker ut og eroderer. Desse områda blir då ubeboelege.

Det skal nemnast at det finnes hardføre menneske som klarer seg under desse vanskelege forholda som ein ørken kan ha. Der er småstammer , som blant anna tuaregene, som leier karavanene sine frå oase til oase gjennom Sahara.
I tillegg er det fleire som har prøvd å flykte gjennom ørkenen til eit naboland pga krigshandlingar. Eg veit ikkje kva skjebne som er verst!???! Å døy av ein krig eller ute i ørkenen.............

Dagens mennesker utvinner mykje tømmer. Spesielt går det hardt ut over regnskogen. Nettopp regnskogen er den skogen som vi kaller for "verdas lunger". Forskjellen frå dei andre områda eg har nemnt og dette er at her bur det faktisk mennesker. Likevel......Dei lev under ekstreme forhold og levealderen der er veldig lav.

Klimaet i den tropiske regnskogen er varmt og fuktig. I motsetning til i ein ørken, held temperaturen seg ganske jevn i skogen.
Regnskogen er ekstrem på mange områder. Årsnedbøren som gjennomsnittleg ligg på 2000 mm......... Tre gonger meir enn årsnedbøren i Oslo. I enkelte områder er det vel oppe i heile 10 000 mm.
Det er vel heller ikkje noko område i verda ein finn så rikt eit dyre- og planteliv som nett her. Om eg ikkje tar heilt feil, er det opp mot 50 000 ulike treslag der.
Dei fleste som bur der tilheld ein eller annan indianerstamme. Dei er vant til å leve av naturen, og blant anna er det der dei får medisinen frå. Spørs om vi hadde klart å leve under dei forholda dei gjer....

Som eg skreiv tidlegare, er det berre 1/24 av jorda som er beboeleg.....Nettopp pga dei ekstreme områda som fins. Faren er jo sjølvsagt at denne delen berre blir større og større, og til slutt skal vi pressast inn på mindre og mindre område.
I dag har vi i gjennomsnitt ca 3000 kvadratmeter kvar å leve på. (Om ein fordeler alle menneska ut over dei beboelege stadene). 3000! Det er det samme som 10m x 300 m. 3000 er eit høgt tall, og det gjer at det ikkje høyres så ille ut. Deler ein det opp i meir forståelege tall, sit ein ikkje att med så mykje. Ikkje om ein i bakhovudet veit at talet på verdensborgarar stig heile tida. Det vil i praksis seie at den biten som er fordelt gjennomsnittleg på oss vil bli innskrenka, litt etter litt. Veit ikkje heilt om eg likar tankegangen min, men eg er stygt redd for at det stemmer.

Kva tiltak som må setjast i gong for å stoppe utviklinga er sikkert mange. Eller....Vi har i alle høve høyrt om mange. Personleg er eg redd for at vi ikkje kan stoppe det, uansett kva vi vel å gjere. Det er berre slik det er. Det er vi mennesker sjølv som kommer til å sørge for at vi blir utsletta. Vi som lev no er på ein måte heldig. Vi slipper nok å få ein slik skjebne, men etterkommarane våre er nok ikkje like heldig. (Kanskje ikkje neste generasjon, men om nokre generasjonar). Vi slipper det...............Om ein ikkje trur på reinkarnasjon, då:=) (Tørr ikkje spå kva eg ville ha blitt attfødt som.....) Hehe......

Triste greier det her..... Då er det bra vi har vett til å leve no:=) Hausten er i gang, vi er igang med å øve att (veldig gøy). Det har vore ein fin kveld!
I morgon er det ei ny arbeidsuke. :=)

Smile, an everlasting smile
a smile can bring you near to me.....

fredag 3. september 2010

Fredag 3.september.

Idag har eg pressa meg sjølv litt. Eg har gått til skihytta:=) Værst var vel nedturen......... Målet mitt har vore at eg i slutten av mai skal klare å gå til toppen av Lifjellet. Vi får sjå........ Eg håper. Denne dagen var jo veldig positiv i så måte. Eg satser på at eg skal bli "heilt bra" att.

Eg skal ikkje klage. Det er så mange som har det mykje verre enn meg.



Det er ikkje dei som har det verre eg skal skrive om......... Derimot skal eg skrive litt om dei områda som på planeten våres kalles som ekstreme områder. I det begrepet legg eg vekt på at det ikkje er mogleg å bu der.

Når det gjeld jorda vår, er det mindre enn 1/3 som er landareal. Av den brøken er det berre 1/8 som er beboeleg. I mitt hovud vil det seie det samme som at det er 1/24 som er beboeleg på den kjære planeten vår. Det høyres veldig lite ut, men det er faktisk fakta!



Eit av områda som heilt klart kommer inn under begrepet ektreme områder er Himalaya. Mange kaller dette fjellmassivet for verdas tak. Om vinteren ligger gjennomsnittstemperaturen på ca -36 grader. Likevel hender det at den snik seg heilt ned på -60 grader. Eg syns det høyres frykteleg kaldt ut!

Øverst har vi eit område som blant klatrerane kalles "dødssonen". Mount Everest er ein del av dette fjellmassivet, og nært toppen der ligg det ca 120 daude mennesker. Dei vil nok aldri bli frakta ned. Årsak?? Det er ingen som tørr å hente dei. Skulle nokon vere så dum å prøve, ja, då er det med livet som innsats.

Hovudproblemet er sjølvsagt mangelen på oksygen......... Likevel, temperaturen der sørger for frostskader. Problema som oppstår under ein slik tur er blant anna at hjarterytmen aukar og at kroppsfunksjonar stopper opp midlertidig. Når ein aukar pusterytmen til det tredobbelt, seier det seg sjølv at det ikkje tar lang tid før ein blir utmatta. I høgder som dette er det umogleg å tilpasse seg. Er ein der for lenge så døy man. Slik er det berre.........



Himalaya er høyt oppe i lufta. Om vi går motsatt veg, så hamnar vi under havoverflata. Det er liv der, men dog ikkje menneskeliv. Havet er ikkje eit naturleg element å leve i for oss mennesker. Det er også ei verd vi ikkje klarar å tilpasse oss.

Alle veit vi at havbunnen ikkje er flat. Om vi legg heile verda til grunn, fins det mange dypvannsgrøfter. Enkelte av dei kan trygt kallast for ekstreme områder.

Den djupaste grøfta er Marianegropa, ei grop på bunnen av Stillehavet. Den er faktisk så djup at den er to kilometer djupare enn Mount Everest er høg.

Sjølv ikkje med dagens teknologi er det interesse for å utforske området. I 1960 var det to som kom seg ned dit. Det har stoppa med dei to. Ei spesialkonstruert dykkarklokke blei laga og to menn blei senka ned. Med seg i klokka hadde dei eit lys som skulle tennast når dei nådde bunnen. Trykket der nede tilsvarar det samme som å putte 22 elefantar oppå ein pakke margarin........!!

Dei ytre vindauga i klokka sprakk pga trykket. Dykkarklokka krympa også litt, så liten plass blei til veldig trang plass.

Uansett......Dei var der av ein grunn og lyset blei tent. Overraskinga var stor då dei såg flyndreliknande fiskar som svømte bort. Då er det liv heilt der nede!



Dei kalde utpostane, som vi kallar Arktis og Antarktis, er også ekstreme områder. Det er faktisk deler av Noreg som tilhøyrer området Arktis. Her er det tøffe klimatiske forhold. Til trass for dette er området bebodd. Desse områda er sjølvsagt nord i Finnmark.

Om vi går til området rundt Nordpolen, er det berre eit goldt isøde. Der fins det ikkje fast land. Det er berre isflak som brytes opp og skrus mot kvarandre. Planteliv eksisterer ikkje (om vi ser bort ifrå dei pittesmå mikroorganismane som lever i isen). Under isen (i havet) er det eit høveleg bra dyreliv. Det gjer at selen har eit bra livsgrunnlag. Berre så synd at dei att er livsgrunnlaget for isbjørnen.........Kanskje like greit at det er ubeboeleg for oss?!!?

Antarktis er ikkje eisamling med drivis. Det er faktisk eit megasvært landområde. Det er eit kontinent på heile 14 millionar kvadratkilometer!
Temperaturane her er ekstreme. Gjennomsnittstemperaturen varierer mellom -60 grader og -40 grader. (Vinter og sommar). Sjølv med moderne utstyr er forholda temmeleg barske.

Eg hadde i utgansounktet tenkt å skrive litt om ørken- og regnskogområder. Det er berre det at akkurat no så har hovudet mitt bestemt seg for at eg skal vere kjempetrøytt og "unfocused". Eg må vel berre fortsette ein annan dag. Difor vil ein eventuell konklusjon ikkje komme før eg har tatt med alle områda.

I just wanna call you
Hear your voice
Ask you how you are
Because I care for you..........