fredag 3. september 2010

Fredag 3.september.

Idag har eg pressa meg sjølv litt. Eg har gått til skihytta:=) Værst var vel nedturen......... Målet mitt har vore at eg i slutten av mai skal klare å gå til toppen av Lifjellet. Vi får sjå........ Eg håper. Denne dagen var jo veldig positiv i så måte. Eg satser på at eg skal bli "heilt bra" att.

Eg skal ikkje klage. Det er så mange som har det mykje verre enn meg.



Det er ikkje dei som har det verre eg skal skrive om......... Derimot skal eg skrive litt om dei områda som på planeten våres kalles som ekstreme områder. I det begrepet legg eg vekt på at det ikkje er mogleg å bu der.

Når det gjeld jorda vår, er det mindre enn 1/3 som er landareal. Av den brøken er det berre 1/8 som er beboeleg. I mitt hovud vil det seie det samme som at det er 1/24 som er beboeleg på den kjære planeten vår. Det høyres veldig lite ut, men det er faktisk fakta!



Eit av områda som heilt klart kommer inn under begrepet ektreme områder er Himalaya. Mange kaller dette fjellmassivet for verdas tak. Om vinteren ligger gjennomsnittstemperaturen på ca -36 grader. Likevel hender det at den snik seg heilt ned på -60 grader. Eg syns det høyres frykteleg kaldt ut!

Øverst har vi eit område som blant klatrerane kalles "dødssonen". Mount Everest er ein del av dette fjellmassivet, og nært toppen der ligg det ca 120 daude mennesker. Dei vil nok aldri bli frakta ned. Årsak?? Det er ingen som tørr å hente dei. Skulle nokon vere så dum å prøve, ja, då er det med livet som innsats.

Hovudproblemet er sjølvsagt mangelen på oksygen......... Likevel, temperaturen der sørger for frostskader. Problema som oppstår under ein slik tur er blant anna at hjarterytmen aukar og at kroppsfunksjonar stopper opp midlertidig. Når ein aukar pusterytmen til det tredobbelt, seier det seg sjølv at det ikkje tar lang tid før ein blir utmatta. I høgder som dette er det umogleg å tilpasse seg. Er ein der for lenge så døy man. Slik er det berre.........



Himalaya er høyt oppe i lufta. Om vi går motsatt veg, så hamnar vi under havoverflata. Det er liv der, men dog ikkje menneskeliv. Havet er ikkje eit naturleg element å leve i for oss mennesker. Det er også ei verd vi ikkje klarar å tilpasse oss.

Alle veit vi at havbunnen ikkje er flat. Om vi legg heile verda til grunn, fins det mange dypvannsgrøfter. Enkelte av dei kan trygt kallast for ekstreme områder.

Den djupaste grøfta er Marianegropa, ei grop på bunnen av Stillehavet. Den er faktisk så djup at den er to kilometer djupare enn Mount Everest er høg.

Sjølv ikkje med dagens teknologi er det interesse for å utforske området. I 1960 var det to som kom seg ned dit. Det har stoppa med dei to. Ei spesialkonstruert dykkarklokke blei laga og to menn blei senka ned. Med seg i klokka hadde dei eit lys som skulle tennast når dei nådde bunnen. Trykket der nede tilsvarar det samme som å putte 22 elefantar oppå ein pakke margarin........!!

Dei ytre vindauga i klokka sprakk pga trykket. Dykkarklokka krympa også litt, så liten plass blei til veldig trang plass.

Uansett......Dei var der av ein grunn og lyset blei tent. Overraskinga var stor då dei såg flyndreliknande fiskar som svømte bort. Då er det liv heilt der nede!



Dei kalde utpostane, som vi kallar Arktis og Antarktis, er også ekstreme områder. Det er faktisk deler av Noreg som tilhøyrer området Arktis. Her er det tøffe klimatiske forhold. Til trass for dette er området bebodd. Desse områda er sjølvsagt nord i Finnmark.

Om vi går til området rundt Nordpolen, er det berre eit goldt isøde. Der fins det ikkje fast land. Det er berre isflak som brytes opp og skrus mot kvarandre. Planteliv eksisterer ikkje (om vi ser bort ifrå dei pittesmå mikroorganismane som lever i isen). Under isen (i havet) er det eit høveleg bra dyreliv. Det gjer at selen har eit bra livsgrunnlag. Berre så synd at dei att er livsgrunnlaget for isbjørnen.........Kanskje like greit at det er ubeboeleg for oss?!!?

Antarktis er ikkje eisamling med drivis. Det er faktisk eit megasvært landområde. Det er eit kontinent på heile 14 millionar kvadratkilometer!
Temperaturane her er ekstreme. Gjennomsnittstemperaturen varierer mellom -60 grader og -40 grader. (Vinter og sommar). Sjølv med moderne utstyr er forholda temmeleg barske.

Eg hadde i utgansounktet tenkt å skrive litt om ørken- og regnskogområder. Det er berre det at akkurat no så har hovudet mitt bestemt seg for at eg skal vere kjempetrøytt og "unfocused". Eg må vel berre fortsette ein annan dag. Difor vil ein eventuell konklusjon ikkje komme før eg har tatt med alle områda.

I just wanna call you
Hear your voice
Ask you how you are
Because I care for you..........

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar