"Vi skiller oss".

Det er vanskeleg å skrive med venstrehanda, men no syns eg det er gått så lang tid at eg ikkje klarer å la vere likevel. KK har framleis glimrande artiklar!!!! Eg klarer ikkje å dy meg.......

Om eg ein dag vel å ta ut skilsmisse, ja, då skal eg sørge for å få det med i ein notis i både Kvinnheringen, Fremover og Avisa Nordland. Det er klart eg må det!!! Tenk på alle føremonene........og at ingen trenger å lure på det.
Så skal det feires med ein durabeleg fest!

Eg har forstått det dit hen at det er skjedd noko historisk i år. Det gjeld faktisk ein notis om ein skilsmisse, den første notisen ever. I tillegg kjem skilsmissefestene. Dei er på veg i full anmarsj. Endeleg!! Genialt....... Midt blant alle fødselsdagshelsingane, lykkelege giftarmål, forlovingar og jubilantar ellers, står altså denne skilsmissenotisen.
Årsaka til det?? Joda, ho (Anita) var lei av at folk spurte ho om ho var skilt eller ikkje. Så kvifor ikkje??
Ser for meg eindel reaksjonar i etterkant av denne notisen. :=)'
Jaja, det virka i alle høve. Andre har fulgt etter i samme spor.

Vi har eit anna lovverk i Noreg enn dei andre landa rundt oss. Ta Danmark til dømes..... Der kan du skilles på nokre få dagar. Du rekk nesten ikkje å tenke over om du vel det rette. Å skilles i sinne er vel ikkje optimalt??
Her til lands må du vere separert i eitt år etter at skilsmissen er bestemt. For mange føles det ganske så håplaust. (I alle høve der dei ikkje kan komme seg unna fort nok).

Det er fleire, både profilerte og mindre kjente, som tar til orde for at dei saknar skilsmissefest. Det er visst ein trend i USA, England og Frankrike. Kvifor kunne ikkje vi ha vore tidlegare ute?? Tenk på alle dei som er snytt for ein fest.
Denne såkalla trenden har gjerne eit innhald. Først skal det vere ein seremoni, som i eit bryllaup, berre at dei fraskilte ikkje feirer ilag. Brudevalsen spilles og ein dansar seg opp mot alteret. Sjå for deg at brudevalsen spilles og at plutseleg blir musikken sur. Knæsj, spør du meg!!!! Frå brudevals til "I will survive"! For ein kickstart på det nye livet.....
Så er det berre å putte gifteringen i ei lita kiste som gravlegges, skrive under på eit dokument og sprette champagnen.
Eg er mest sur for at det ikkje var eg som kom opp med denne ideen!!!!! :=)

Andre stader møter dei begge opp og får utlevert kvar sin hammar til å knuse ringene med. Utroleg bra.
Slike fester må jo berre vere heilt rensande!???!
Det fins nok av songar å ta av til ein slik fest. Eksempler kan vere "Love stinks", "Idiot Wind" og "Here's a Quarter" (call someone who cares).

Jaja.....Det er ikkje lenger noko som forundrar meg. Eg har heile tida trudd at eit samlivsbrudd som oftast er ei vanskeleg livskrise. (Eller, kanskje ikkje heilt slikt, men mangler ord for å få det rett fram). Uansett, for mange kan eit slikt brudd opplevast like ille som eit dødsfall. Sjølv om eine parten vil ut av eit forhold, kan det jo hende at det fører til depresjonar og liknande hos den andre.
Sett i lys av det,trur eg ikkje at eg vil bli tilhengar av skilsmissefestar. Det er jo eigentleg alt anna enn ein fest.......
60% av brudda har hatt store konflikter, fiendskap, bitterhet, hat og uvennskap. Ganske stort tal, spør du meg.

Ennå verre er det at i Danmark kan dei ha kyrkjelege skilsmisser. Dei skriv kvar sine avskjedsbrev og tar gjerne med tekstlesing frå Bibelen. Dobbeltmoral?????? Eg veit ikkje. Eg har sikkert mista eit eller anna på vegen (ein eller anna gong).
Puh.....Det her føles som det berre er vrøvl heile greia. Kanskje eg berre innbiller meg at eg har lese det?? Skilsmissenotiser og fester? Joda, for all del........, men eg trur kanskje eg vil vere litt meir privat enn det!!

Eksponeringslyst???? Nope!

There's nothing not worth tryin' for.
I can't help it, there's nothing I want more.......