Dagen min, fredag 21.mars 2014, starta forholdsvis tidleg. Mest skuldest det vel at eg hadde plassert ein gutunge ilag med meg i senga. I og med at eg skulle ut på reis, ville eg sjølvsagt ha mest mogleg "mammatid" og då blei det slik. Ergo ba eg jo om det……å vakne tidleg. Det er jo klart at det blir mindre plass til meg i senga då!
Jaja, det betyr jo ikkje akkurat at eg stod opp då. Laaaangt ifrå.
Då eg kom til flyplassen, måtte ge jo gjennom sånn der sikkerheitskontroll. I og med at dei beste matalternativa er på innsida av denne, var det nett det som freista mest. Så då tok eg med meg mie dådyrauge og stirra han eine mannen i senk og verkeleg lot han sjå at det var ei mamma med hjarteverk som spurte "Kan du vær så snill og la gutungen få følge mora si heilt inn til gaten? Eg skal vere leeeeenge borte!" Det var garantert ein pappa sjølv som stod der, og han klarte sjølvsagt ikkje å seie nei til denne jomfrua og sa at dei kunne begge to få bli med inn. Så då kjøpte eg meg ein halvtime til.
Berre så det er sagt, ein halvtime går veeeeldig fort! Så då eg var ferdig med å grine og klemme og kjenne og lukte og stryke og klemme og og og og og…….så kom eg meg no ombord. (Etter å ha sneke meg til å snede ei tekstmelding først! Og ja, eg veit eg er rar…)
Det er berre det at han eigentleg er sjuk, med feber og greier, og då er det ekstra vanskeleg å dra ifrå.
Eg hamna sjølvsagt med ein raring som ikkje sa eit einaste ord på heile flyturen ned til Gardemoen. Skikkeleg kult, så eg har ikkje talet på kor mange kryssord som blei løyst nedover……
Desto betre blei det då vi hadde landa, for då kunne vi sette oss ned og diskutere kor mange kamelar vi er verdt. Berre det at det kom ei kjerring vi kjenner til i frå før og ho kunne fortelle om då ei vennine av ho hadde solgt ho for 40 kamelar på ein Tyrkia-tur. Det blei blodig alvor og det var såvidt dei berga seg.Ergo trur eg ikkje det vil vere så lurt å fleipe med det når vi kjem fram i morgon.Plutseleg så er det ein prins frå Israel som eig oss!!!! Hahahhahaha…….
Vi fekk ikkje sjekke inn til Riga før det var to timar att. Sjølve innsjekkinga var nok eit kapittel for seg sjølv, og han som sat i skranken må nok ha tenkt sittt. Stakkars mannen stod jaggu med i gaten vår også…….så eg sa no berre "Takk for sist."
Eg gjekk ombord på flyet, vel vitande om at eg hadde fått plass med kollegaen min. Det hadde han der mannen lova.
Jauskit!! Vi sat på same rada, ved kvart vårt vindauge!
Det beste var at rett før vi gjekk ombord fleipa med at eg kom til å hamne ved sida av ein skummel latvier. Så kom vi ombord og så hamna eg pinadø ved sida av ein sånn mann!! Ny flytur utan eit einaste ord! Jippi!
Og ikkje berre det….. Ei stund trudde eg nesten at han var sånn der terrorist. Han sat og las på nettet og sjølvsagt var det sånne derrane rare bokstavar som eg ikkje skjønner bæret av. Jaja, akkurat det var jo ikkje så rart, men for kvar gong han kom til eit bilete så dekka han foran det som om at han skulle hindre meg i å sjå kva det var bilete av. Eg klarte sjølvsagt å få med meg at det var kampbilete med våpen og greier. Ergo byrja tankane mine og løpe løpsk oppe i mitt lille hovud.
Hedigvis hadde han ring på fingeren!!! Då eg oppdaga det, tenkte eg at han sikkert er ein mjuk mann med born og kjerring, og ergo er han sikkert ein harmlaus fyr som berre har vore ein snarvisitt i Noreg ein tur……sånn for artig.
Då vi skulle ut av gaten og inn på flyet, fekk vi ein følelse av syden. Ikkje av di temperaturen tilsa det, men vi måtte først med ein buss ut til flyet.
Med raud og fin himmel (skyfri), blei det til at vi nesten forventa at varmen skulle slå imot oss då vi skulle ut av bussen att. (Vi blei raskt henta attende til "earth again". )
Det var ikkje noko varme som slo imot oss, MEN eit syn av eit fly som berre var eit sånn der propellfly!
Eit urpittelite fly skulle då frakte oss til neste mål. Eit fly med hjula festa under vingane.
Ei stund lurte eg på om dei var nøydd til å starte flyet med å stå foran vingane og sveive propellane igong.
Det var nok ikkje plass til mange passasjerane ombord, så Fylskesmannen hadde sikkert bestilt oss eit "privatfly". Det føltes i alle fall sånn (viss du tar bort det med at eg hamna atmed ein raring som ikkje var ein av oss….).
Flyuren gjekk heilt greitt, men det var kanskje eit par stykk som blei litt overivrig og ikkje heilt takla å få vere ute på reis på eigenhand. Dei er sikkert vant til at kjerringene held dei etter øyra, men no hadde dei jo ingen til å gjere det…….
Kva flyvertinnene tenkte, er ikkje greit å vite, men noko tenkte dei vel…… I lengden litt slitsamt, men ellers skøy.
Då vi landa, såg eg sjølvsagt ut vindauget. Eg var spent på dei svære hjula som holdt til inne i vingane. Joda……dei kom ut i god tid og eg prøvde å følge med på dei då dei traff bakken.
"Herreminhatt og huttemegtu!" Først traff det eine hjulet bakken, litt på skeiva, før staken til hjulet pressa på og sørga for at det andre også hamna der det skulle. Plutseleg føltes det som om at vi var 20 år attende i tid.
No ligg eg her i senga og skal prøve å få skjønnhetssvevn i nokre timar. Det er faktisk ikkje så lenge til vi skal opp att. Vi drar vidare ganske tidleg. Så i morgon blir det vel både kroppsvisitering og diverse greier før ein kjem seg velberga fram til reisas hovudmål.
Mor mi ringte meg frå Alaska i dag. Ho ville ønske meg god tur og sa samtidig at eg måtte ta mine forholdsreglar. Eg svarte sjølvsagt at vi hadde fåttt enkelte restriksjonar…….
Då sa ho berre "Husk at restriksjonane er til for å holdes!" Hahhaha……
Eg svarte at det blant anna gjekk ut på at vi ikkje fekk lov til å dra til Gaza og då kom det raskt "Ja, og det betyr at du ikkje skal vise deg der!!" HAhahahahah…… Ho kjenner meg bra godt! Say no more….
Det er skummelt med Gaza så nært, men det blir jo også litt forlokkande. (Det er vel det ho veit når det gjeld meg. Plutseleg står eg der…..berre for å ha vore der)
Vel, eg har lova at eg skal halde meg unna, så då får eg vel gjere det! (Det er berre å tenke på minstemann det, så går den idèen over i fisk.)
Nei, ha ei god natt! No legg eg meg på hovudputa og skal prøve på å få sove.
Hasta luego!
IWALY!!
Jaja, det betyr jo ikkje akkurat at eg stod opp då. Laaaangt ifrå.
Då eg kom til flyplassen, måtte ge jo gjennom sånn der sikkerheitskontroll. I og med at dei beste matalternativa er på innsida av denne, var det nett det som freista mest. Så då tok eg med meg mie dådyrauge og stirra han eine mannen i senk og verkeleg lot han sjå at det var ei mamma med hjarteverk som spurte "Kan du vær så snill og la gutungen få følge mora si heilt inn til gaten? Eg skal vere leeeeenge borte!" Det var garantert ein pappa sjølv som stod der, og han klarte sjølvsagt ikkje å seie nei til denne jomfrua og sa at dei kunne begge to få bli med inn. Så då kjøpte eg meg ein halvtime til.
Berre så det er sagt, ein halvtime går veeeeldig fort! Så då eg var ferdig med å grine og klemme og kjenne og lukte og stryke og klemme og og og og og…….så kom eg meg no ombord. (Etter å ha sneke meg til å snede ei tekstmelding først! Og ja, eg veit eg er rar…)
Det er berre det at han eigentleg er sjuk, med feber og greier, og då er det ekstra vanskeleg å dra ifrå.
Eg hamna sjølvsagt med ein raring som ikkje sa eit einaste ord på heile flyturen ned til Gardemoen. Skikkeleg kult, så eg har ikkje talet på kor mange kryssord som blei løyst nedover……
Desto betre blei det då vi hadde landa, for då kunne vi sette oss ned og diskutere kor mange kamelar vi er verdt. Berre det at det kom ei kjerring vi kjenner til i frå før og ho kunne fortelle om då ei vennine av ho hadde solgt ho for 40 kamelar på ein Tyrkia-tur. Det blei blodig alvor og det var såvidt dei berga seg.Ergo trur eg ikkje det vil vere så lurt å fleipe med det når vi kjem fram i morgon.Plutseleg så er det ein prins frå Israel som eig oss!!!! Hahahhahaha…….
Vi fekk ikkje sjekke inn til Riga før det var to timar att. Sjølve innsjekkinga var nok eit kapittel for seg sjølv, og han som sat i skranken må nok ha tenkt sittt. Stakkars mannen stod jaggu med i gaten vår også…….så eg sa no berre "Takk for sist."
Eg gjekk ombord på flyet, vel vitande om at eg hadde fått plass med kollegaen min. Det hadde han der mannen lova.
Jauskit!! Vi sat på same rada, ved kvart vårt vindauge!
Det beste var at rett før vi gjekk ombord fleipa med at eg kom til å hamne ved sida av ein skummel latvier. Så kom vi ombord og så hamna eg pinadø ved sida av ein sånn mann!! Ny flytur utan eit einaste ord! Jippi!
Og ikkje berre det….. Ei stund trudde eg nesten at han var sånn der terrorist. Han sat og las på nettet og sjølvsagt var det sånne derrane rare bokstavar som eg ikkje skjønner bæret av. Jaja, akkurat det var jo ikkje så rart, men for kvar gong han kom til eit bilete så dekka han foran det som om at han skulle hindre meg i å sjå kva det var bilete av. Eg klarte sjølvsagt å få med meg at det var kampbilete med våpen og greier. Ergo byrja tankane mine og løpe løpsk oppe i mitt lille hovud.
Hedigvis hadde han ring på fingeren!!! Då eg oppdaga det, tenkte eg at han sikkert er ein mjuk mann med born og kjerring, og ergo er han sikkert ein harmlaus fyr som berre har vore ein snarvisitt i Noreg ein tur……sånn for artig.
Då vi skulle ut av gaten og inn på flyet, fekk vi ein følelse av syden. Ikkje av di temperaturen tilsa det, men vi måtte først med ein buss ut til flyet.
Med raud og fin himmel (skyfri), blei det til at vi nesten forventa at varmen skulle slå imot oss då vi skulle ut av bussen att. (Vi blei raskt henta attende til "earth again". )
Det var ikkje noko varme som slo imot oss, MEN eit syn av eit fly som berre var eit sånn der propellfly!
Eit urpittelite fly skulle då frakte oss til neste mål. Eit fly med hjula festa under vingane.
Ei stund lurte eg på om dei var nøydd til å starte flyet med å stå foran vingane og sveive propellane igong.
Det var nok ikkje plass til mange passasjerane ombord, så Fylskesmannen hadde sikkert bestilt oss eit "privatfly". Det føltes i alle fall sånn (viss du tar bort det med at eg hamna atmed ein raring som ikkje var ein av oss….).
Flyuren gjekk heilt greitt, men det var kanskje eit par stykk som blei litt overivrig og ikkje heilt takla å få vere ute på reis på eigenhand. Dei er sikkert vant til at kjerringene held dei etter øyra, men no hadde dei jo ingen til å gjere det…….
Kva flyvertinnene tenkte, er ikkje greit å vite, men noko tenkte dei vel…… I lengden litt slitsamt, men ellers skøy.
Då vi landa, såg eg sjølvsagt ut vindauget. Eg var spent på dei svære hjula som holdt til inne i vingane. Joda……dei kom ut i god tid og eg prøvde å følge med på dei då dei traff bakken.
"Herreminhatt og huttemegtu!" Først traff det eine hjulet bakken, litt på skeiva, før staken til hjulet pressa på og sørga for at det andre også hamna der det skulle. Plutseleg føltes det som om at vi var 20 år attende i tid.
No ligg eg her i senga og skal prøve å få skjønnhetssvevn i nokre timar. Det er faktisk ikkje så lenge til vi skal opp att. Vi drar vidare ganske tidleg. Så i morgon blir det vel både kroppsvisitering og diverse greier før ein kjem seg velberga fram til reisas hovudmål.
Mor mi ringte meg frå Alaska i dag. Ho ville ønske meg god tur og sa samtidig at eg måtte ta mine forholdsreglar. Eg svarte sjølvsagt at vi hadde fåttt enkelte restriksjonar…….
Då sa ho berre "Husk at restriksjonane er til for å holdes!" Hahhaha……
Eg svarte at det blant anna gjekk ut på at vi ikkje fekk lov til å dra til Gaza og då kom det raskt "Ja, og det betyr at du ikkje skal vise deg der!!" HAhahahahah…… Ho kjenner meg bra godt! Say no more….
Det er skummelt med Gaza så nært, men det blir jo også litt forlokkande. (Det er vel det ho veit når det gjeld meg. Plutseleg står eg der…..berre for å ha vore der)
Vel, eg har lova at eg skal halde meg unna, så då får eg vel gjere det! (Det er berre å tenke på minstemann det, så går den idèen over i fisk.)
Nei, ha ei god natt! No legg eg meg på hovudputa og skal prøve på å få sove.
Hasta luego!
IWALY!!
Snufs snufs, du fikk meg jammen til å gråte igjen. Himmel, noe så ille som å reise fra ungene sine, fins ikke. Huff, ikke lett, men du kommer jo hel tibake igjen og JE passer på S, som jo ikke er baby heller, men skjønner jo alt. Dog,ille er det jo. Eg har jo mine to sønner rundt meg no, men sørger jo djupt over ho som flytta til faren for 1 år sia. En elsker jo ingen som ungene. Dog, når de blir gamle nok, må en jo forsone seg med at de seiler utav redet før en får sukk for seg. Bra du kom deg helberga nedover til Jerusalem. Enig med deg i at det høres skummelt ut når man sitter der med en fyr som leser om våpen og skjuler det. Du hadde gjort deg i PST! Kanskje du bør varsle dem om det du så? kunne vært en som planla noe, hvorfor ellers den store interessen for våpen. Meld han! Han kan være interessant som fy. Ad kameler, så syns jeg prisen har steget kraftig sia sist jeg hørte om salg av kvinner mot kameler. Det var på slutten av 80-tallet og da var det 7 kameler for ei dame på 30 år. No var riktignok dette i Marokko, men dog. Det har vært inflasjon så det holder i lange baner...he he. Godt ho berga seg, ho som nesten blei bytta vekk mot kameler... Mon hvor mye en mann er verdt? Han er vel ikke mulig å selge, antakeligvis.
SvarSlettGaza:hør på mor di, Beathe. Og hvis du ikke hører på ho, så gå no IKKE inn i Gaza, men stå utenfor å se på behørig avstand. Det er jo ingen vits å bli sittende fast der og kanskje måtte i jaien for en natt, gudene må vite det kan skje. Der er det lovløst territorium. Vi vil ha deg tilbake på timen når du skal - og i en hel bit jomfru Beathe :) :) :) Varme klemmer fra ho med utsikt mot skibakken :)