Beathe`s blogg

Når jomfrua blir rastlaus....... Ideelt sett så skulle vel denne knetta i skrivande stund ha lege henslengt på sofaen i håp om å bli oppvarta resten av kvelden.
Kva eg legg i ordet oppvartning, er det berre fantasien som set grenser!! Hahahaha........(Mine grenser er satt for lengst!!)
Berre så det er sagt.....Litt fotmassaje og pizza ville vel ikkje vere heilt feil. Med mindre den "hottaste" kjem og kidnappar meg til ei aude øy med ei laaaaaaang og herleg strand (og sol, sjølvsagt!!) :=)

Eg trur eg er skapt slik at dersom eg ikkje har vore noko som helst i ro heile dagen og ettermiddagen, så er det ikkje berre, berre å slå seg til ro på kvelden heller. Det er berre slik det er.

Ikkje fungerer dei små grå heller. I kveld trur eg dei mest er til pynt oppi herlegheita. Kanskje dei har tatt ferie? Kanskje dei trur at den grå hjernemassen er ei sandstrand og ergo er dei i syden og slapper av? Jaja..... Berre dei kjem seg heim i tide til dei trenges. Aller helst om ikkje så altfor mange timar.

I mangel på tankeverksemd, tenkte eg det kunne vere ein idè om å spørre andre etter tema.
Joda.....fungerte det, på eit vis, men så spørs det om det kom noko tema som ville kunne vekke dei små grå.
Alternativa som dukka opp etterkvart i statusen min var blant anna eit par hol på ein gjenstand vi veit om. Desse hola fortener verkeleg å bli drøfta, men av sikkerheitshensyn (til oss sjølve - med tanke på hemn - mot forslagsstillaren og eg) skal eg la vere. Det kan fort bli litt for avslørande!! Haha......

Eg kunne jo gått for forslag nummer to. Spøkelser og andre ulumskheiter! Problemet er at eg ikkje er heilt der at eg trur det fins så mange farlege spøkelser som kan utfordre meg nok.
Ei knirkande trapp kan nok ingen harme gjere...... Sjølv ikkje etter å ha sett dei verste skrekkfilmane. (Til trass for at eg som regel er åleine og ser dei - sjølvsagt rett før eg skal legge meg midt i mørkaste mørketida). Eg lærer aldri på det området!

Så har vi treningshysteriet som tar all fritida til folk. Det er ingen som har tid til å tenke på kultur lenger!  Hahahaha...... Det er jo forsåvidt sant. :=)
Det er treningshysteri blant folket! But, but......Korleis kan ein argumentere mot det, liksom? Sjølv om det "går ut over" kulturen?
Problemstillinga blir for vanskeleg for ei ung jomfru ein tysdagskveld der cellene ikkje evnar å tenke lenger enn at det snart er Greys på tv.

Så då står eg att med meg sjølv......Når eg ikkje blir nøgd med eit einaste forslag, kva gjer eg då?
Eg tar i alle fall ikkje augene og sveiper over Dagbladet eller Vg! Eg veit allereie kva som står der.... Er det noko å lure på?
Det står om det same som det kjem til å stå om i morgon den dag.
Er det noko eg ikkje vil begi meg inn på, så må det vere ei slik sak som den som regjerer no for tida. Ein eksordførar som etter sigende skal ha gjort noko som ikkje er bra.
Eg skal prøve å halde meg nøytral, sjølv om eg nok tenker mitt om saka. Likevel, eg tenker at eg vil bryne hovudet på litt anna enn det i kveld.

Hhahahahha..... Eg må no flire litt her eg sit for meg sjølv og skriv. For når eg nett er ferdig å skrive om at det er treningshysteri og at det er vanskeleg å argumentere mot at det er positivt, så kjem det jaggu meg opp eit lite forslag frå ei anna. Ei anna som faktisk akkurat kjem frå trening frå same hallen som det var snakk om når det gjaldt treningshysteri.
Temaet som foreslås er "Smerte!" Hahahaha...... Eg veit ho nett har vore der og trena og ergo har det satt sine spor i kveld.
Treningshysteriet har fått seg ein ny skade. (Ikkje at det er noko å le av, men det passa berre så godt inn!).
Eller.......Om eg ikkje tar heilt feil, ja då er ikkje treninga over heilt enno og "smerten" har satt ho ut av spill for ei stakket lita stund! (For det er enno lenge att av treningstida).
OG kva blei den tida brukt til? Hahaha......Sjekke facebook og få med seg at ei ung jomfru etterlyser tema!

Smerte?? Korleis kan vi definere kva ordet smerte er?
Vi veit alle om korleis både psykisk og fysisk smerte kjennes ut. Likevel er det ingen av oss som kan føle andres smerte.
Smerte er ei subjektiv oppleving, så korleis kan vi då definere ordet?

Smerte er ein ubehageleg følelse. Ingen tvil om det. Så det kan jo vere ei byrjing. Så kan eg vel også påstå at det kan vere å skade kroppen eller noko som føles som om at det kan skade kroppen.
Det er det der ordet føle..........

Vi kan jo skille mellom nokre typar smerte.
Eg vil tru at den smerten som min forslagstiller kjente/kjenner i kveld er ganske akutt!
Det fins alltid ein fysisk og psykisk komponent, men dei er ikkje alltid like sterkt tilstades.
Så har vi også kroniske smerter. Noko heilt anna enn akutt smerte. Så temaet er ganske vidtfavnande.
Det einaste eg veit, er at det mest sannsynleg er veldig mange som går rundt med kroniske smerter og som har nok med å få dagen til å gå i hop.
Mange gjennomfører arbeidsdagen sin med smil og latter. Tilsynelatande er alt heilt greit. Til dei kjem inn døra heime...... Frå smil til dyster stemning av di smertene "endeleg" kan sleppast fram i "lyset". Dei treng ikkje skjulast lenger.....
Som regel er det dei næraste det går ut over. Dei ein bryr seg mest om.....
Rundtom går dei andre utanforståande og trur at alt er heilt greit. At dagens energi er brukt opp etter endt arbeidsdag er det ingen andre enn familien som veit.
Kroniske smerter! Smerter dei andre som ikkje har det sjølv kan forstå.

Kanskje er det slik at det er dei akutte smertene som er dei beste å få? Eg tenker sjølvsagt ikkje då på livstrugande skader som plutseleg oppstår, men meir "normale" skader om du "misforstår" meg rett.
Hamnar eg på krykker pga ei hard takling, ja då er eg mest sannsynleg attende på bana etter ei tid i like godt slag som før skaden.
Det akutte som går over.........

Kan vi måle smerte? For det er jo slik at det enkelte gonger er snakk om lette smerter, medan andre gonger er det så grufullt som berre det. Intense og uuthaldande. Smertelindring er nødvendig.......
Vi kan nok ikkje måle smerten, sånn eigentleg, men det fins ein metode som systematisk kan gjere det mogleg å registrere smerten til ein viss grad. VAS-skalaen kalles det.
Ei rett linje som kor ein avmerker kor sterke smertene er (utan at eg kan utdjupe det noko særleg tydlegare enn det).

Det er i alle fall mange fleir enn vi er klar over som sliter med smerter, både psykiske og fysiske. Difor er det litt "skummelt" å anta ting om dei er borte frå arbeid eller ikkje møter opp på alt dei burde. Vi veit så lite om andre at vi som oftast burde konsentrere oss om å heller konsentrere oss om oss sjølv enn å spekulere i andre.
Egvil tru at dersom dei ønsker at "alle" skal vite, så seier dei ifrå sjølve.
I allefall er det betre å spørre direkte enn å berre anta og i same slengen spre antakingane (og det utan å seie at det faktisk er det det er......antakingar) på ein skråsikker måte.

Vi er alle ulike og vi har alle ulike måtar å reagere på og vere på. Slik vil det alltid vere. Det betyr ikkje alltid at alt vi gjer og tenker er så korrekt og vi skal heller vere ydmyke enn dømande!

Plutseleg hadde visst jomfrua fått dei ferierande heim att. Dei kan visst ikkje ha vore så altfor langt borte likevel. Dei trengte berre litt ekstra puff i dag! :=)

Jaja, no er det ein som sit og ser på Barcelona og gjett kven det er som kjem til å forlange tv´n om få straksar....... Stakkars mann. Er det Greys så er det Greys! That´s life.....Det kunne vore verre!
Thihihi......

Så ha ein fortsatt strålande kveld rundt om i dette vide land. Snart kjem sola og sommaren og vi skal få bli så brune og fine!! Åååååå kor eg gler meg!

Hasta mañana!

IWALY!!!!