Ba om kvittering på at han hadde vært på glattcelle! Hahhahah…..Dagens! Ikkje greitt å vakne i bakrus og skjønne at du faktisk har tilbringt natta på glattcelle. Sånn forutan at det sikkert er megaflaut, er det sikkert hakket verre om du kjem heim til kjerringa og skal prøve å overbevise ho om at det er nett der du har vore.
Aller helst er vel sjansen størst for at ho trur du er stein hakke galen som faktisk kan finne på og samtidig tru at ho skal gå på slik ein dårleg spøk. (Dessutan spøker ein ikkje med slikt og kjerringa blir neppe nådig då.)
Gode råd blir plutseleg dyre, for det siste ein ønsker, er å trappe opp på trappa heime og risikere å bli "banka" av ei rasande kjerring som trur du har vore og dyppa "litjkaren" ein plass der den ikkje skal vere. Så kva gjer ein då???
Joda…….Viss du er ein smart drammensmann, ja då veit du råd. For då er du ikkje så bekymra for den kjeften du får av kjerringa av di du har sove der du faktisk gjorde det. Smartingen ba rett og slett om kvittering på at han hadde vore der om natta! "Litjkaren" kunne slappe av pga bevisets tilstand og trengte ikkje vere redd for å bli kastrert, eller eigaren av "litjkaren" kasta på dør. :=)
Fride og Mathias jakter etter mødrenes hemmelige sex-partnere. Jaha……. Det første som slår meg, er at dette høyres ut som ein sær hobby. Viss eg så prøver å la dei små grå vakne litt meir og kanskje evne å tenke litt meir "fornuftig", så kanskje eg kan vere tilbøyeleg til å tru at det faktisk ligg ei god forklaring bak det heile.
Sånn eigentleg trur eg nesten at eg kan påstå at eg skjønner kva det dreiar seg om FØR eg opnar saka. Det må jo vere farskapssaker det er snakk om. Noko anna vil jo berre vere rart. Då fell eg attende på det som seier sær hobby….. Nei, eg går for farskap!
Kvifor trur eg eigenleg at det handlar om farskap? Hemmelege sex-partnarar….. Det står ingenting i overskrifta om det er tidlegare partnarar, eller om det er partnarar dei har den dag i dag. Likevel er det nærliggande å tru at det fortid det er snakk om. Viss ikkje er det nesten så enkelt som berre å følgje etter mor di heile døgeret (skugge ho) og vips har du svaret.
Årsaka til at det er nærliggande å tru at det gjeld farskap, er at eg las tidlegare (fleire år sidan) at ein av ti born veks opp med ein annan pappa enn den som er den rette biologisk sett. Gifte kvinnfolk (eller ugifte for den del) er utro og blir gravid med "elskaren" og seier ingenting om det til mannen sin. Bornet veks opp i den tru at "pappa" er pappa.
Det var ti prosent den gong, og det er inga grunn til å tru at det har endra seg noko i positiv forstand til no. Utroskap er vel noko som til stadigheit skjer blant folk, og då er det ikkje vanskeleg å skjønne at det må gå galt enkelte gonger.
Eg trur eg skal opne saka og sjekke kva som står om desse sex-partnar-detektivane.
Fride er 30 år og Mathias er 40. Dei har ein ting til felles, nemleg at dei har vekse opp med "feil" pappa.
Fride visste ikkje om det før ho blei 24 år. Eg kan berre tenke meg til korleis det er å vere vaksen og få ein slik beskjed. Det er nok alt anna enn lett.
Ho prøvde å tvinge mora til å seie kven faren var, men mora nekta. Det hjalp heller ikkje at ho gjekk rettens veg. Løysinga blei difor ein artikel i avisa og dagen etter ringte ein mann som sa han kanskje kunne vere faren hennar. (Creepy…)
Dei avtalte at dei skuille møtast og då det skjedde, heiv dei seg i armane på kvarandre. Jo meir dei prata, jo meir sikre blei dei.
Berre så synd at det heile blei kleint og teit, for DNA-prøvar viste at dei ikkje var i slekt.
Den dag i dag har ho ikkje funne han. Ho har testa seg mot fleire, men ikkje fått treff.
Hallo…… Kor mange partnarar har mora eigentleg hatt? Mest sannsynlegvis berre ein, men når du leitar etter ei nål i ein høystokk, tja….kva kan ein forvente.
(Jo meir eg les på artikkelen, jo meir skjønner eg at eg har ei venninne som kjenner Fride….Jeeezes, verda er ikkje stor!!)
Mathias…… Han hadde også ein mistanke om at ikkje alt var som det skulle. I og med at han og systera hans var så ulike, tok dei og DNA-testa seg for å sjå at dei faktisk har same far. Faren var visst ikkje far til nokon av dei! Ops…… Shit happens, ikkje berre ein gong men to. Då er det plutseleg to fedre som må oppdrivast. Utfordringa blei plutseleg dobbelt så stor.
FN´s bornekonvensjon er tydeleg på at alle born har rett til å kjenne opphavet sitt. Likevel er det ingenting som seier at foresatte blir straffa om dei likevel vel å skjule det for borna. Ergo et det kun samvitet til dei det gjeld som avgjer. I denne saka er det viktigare for mora å dekke over for å sleppe og miste andlet utad.
Kva gjer eigentleg slikt med eit "born". Sjølv om du er vaksen, er du nokons born. For enkelte kan det nok ende i ei livskrise.
Dei fleste klarar vel på eitt eller anna vis å finne ein måte å takle det på, men for enkelte kan mykje vere øydelagt for resten av livet.
Mathias, som er omtala i denne artikkelen, fekk ei krise. Han blei paranoid. Det påverka han så mykje at han byrja å fylle hovudet sitt med tankar om at han ikkje var pappa til sine eigne born. Det påverker sjølvsagt kjerringa hans også.
Hadde eg blitt mistenkt for å ha lurt alle, inkludert sonen min, med kven som er faren hans , ja då trur eg at eg ville blitt bra nedfor berre ved tanken på at nokon kan tru noko slikt.
Som sagt er det ein menneskerett for eit born å kjenne foreldra sine og det er særs viktig at det er rette registreringar "ute og går" når bornet kjem i folkeregisteret. Tenk berre på følgjene det kan få for eit born om det det kjem ut for ei ulykke og treng blodoverføring frå faren sin……for så å oppdage at faren faktisk ikkje kan bidra av slike grunner som denne saka omhandlar.
Dei medisinske grunnane………Genfeil kan oppstå, arvelege sjukdommar…..Ting som ein bør vite om.
Å få born er ei egoistisk gjerning. Viss ein vel å få eit born, ja då må ein ta det ansvaret som følgjer med ved å vere open dersom det har skjedd på "feil måte". Det er det rette for alle partar.
Er du redd for konsekvensane ved å vere ærleg, ja då burde du heller ha tenkt på det før du hamna i uføret. Det er lett å ville beskytte seg sjølv, men det er mykje viktigare å beskytte bornet.
Når vi ser at dette er eit tema som omhandlar ein rimeleg stor prosentandel av borna som lever i samfunnet idag, er det grunn til å bekymring.
Nei, plutseleg var ikkje klokka på lag med meg meir. Kor eg har hatt hovudet (eller hendene, for den saks skuld) er meg heilt uforståeleg, for klokka var då vitterleg ikkje så grueleg seint då eg starta. Eg har sotte her i alle fall i tre kvarter, og det er mykje! Jaja….. Det var vel eit tv eller anna greier som fanga merksemda innimellom. No tar eg i alle fall kveld og håper at døgeret snus pittelitt attende i måro. Det er ikkje å stikke under ein stol at ein ikkje står opp klokka åtte om morgonen desse dagane.
Om eg ikkje tar heilt feil, er det snakk om litt skigåing i morgon føremiddag, så då må ein vel berre prøveå karre seg opp.
Skiforhola er nok ikkje optimale. I går var det rimeleg hardt føre, så det spørs. Det blei likevel nokre kilometer…….
Ha ein fortsatt fin kveld og sov godt til natta!
Hasta luego!
IWALY!
Aller helst er vel sjansen størst for at ho trur du er stein hakke galen som faktisk kan finne på og samtidig tru at ho skal gå på slik ein dårleg spøk. (Dessutan spøker ein ikkje med slikt og kjerringa blir neppe nådig då.)
Gode råd blir plutseleg dyre, for det siste ein ønsker, er å trappe opp på trappa heime og risikere å bli "banka" av ei rasande kjerring som trur du har vore og dyppa "litjkaren" ein plass der den ikkje skal vere. Så kva gjer ein då???
Joda…….Viss du er ein smart drammensmann, ja då veit du råd. For då er du ikkje så bekymra for den kjeften du får av kjerringa av di du har sove der du faktisk gjorde det. Smartingen ba rett og slett om kvittering på at han hadde vore der om natta! "Litjkaren" kunne slappe av pga bevisets tilstand og trengte ikkje vere redd for å bli kastrert, eller eigaren av "litjkaren" kasta på dør. :=)
Fride og Mathias jakter etter mødrenes hemmelige sex-partnere. Jaha……. Det første som slår meg, er at dette høyres ut som ein sær hobby. Viss eg så prøver å la dei små grå vakne litt meir og kanskje evne å tenke litt meir "fornuftig", så kanskje eg kan vere tilbøyeleg til å tru at det faktisk ligg ei god forklaring bak det heile.
Sånn eigentleg trur eg nesten at eg kan påstå at eg skjønner kva det dreiar seg om FØR eg opnar saka. Det må jo vere farskapssaker det er snakk om. Noko anna vil jo berre vere rart. Då fell eg attende på det som seier sær hobby….. Nei, eg går for farskap!
Kvifor trur eg eigenleg at det handlar om farskap? Hemmelege sex-partnarar….. Det står ingenting i overskrifta om det er tidlegare partnarar, eller om det er partnarar dei har den dag i dag. Likevel er det nærliggande å tru at det fortid det er snakk om. Viss ikkje er det nesten så enkelt som berre å følgje etter mor di heile døgeret (skugge ho) og vips har du svaret.
Årsaka til at det er nærliggande å tru at det gjeld farskap, er at eg las tidlegare (fleire år sidan) at ein av ti born veks opp med ein annan pappa enn den som er den rette biologisk sett. Gifte kvinnfolk (eller ugifte for den del) er utro og blir gravid med "elskaren" og seier ingenting om det til mannen sin. Bornet veks opp i den tru at "pappa" er pappa.
Det var ti prosent den gong, og det er inga grunn til å tru at det har endra seg noko i positiv forstand til no. Utroskap er vel noko som til stadigheit skjer blant folk, og då er det ikkje vanskeleg å skjønne at det må gå galt enkelte gonger.
Eg trur eg skal opne saka og sjekke kva som står om desse sex-partnar-detektivane.
Fride er 30 år og Mathias er 40. Dei har ein ting til felles, nemleg at dei har vekse opp med "feil" pappa.
Fride visste ikkje om det før ho blei 24 år. Eg kan berre tenke meg til korleis det er å vere vaksen og få ein slik beskjed. Det er nok alt anna enn lett.
Ho prøvde å tvinge mora til å seie kven faren var, men mora nekta. Det hjalp heller ikkje at ho gjekk rettens veg. Løysinga blei difor ein artikel i avisa og dagen etter ringte ein mann som sa han kanskje kunne vere faren hennar. (Creepy…)
Dei avtalte at dei skuille møtast og då det skjedde, heiv dei seg i armane på kvarandre. Jo meir dei prata, jo meir sikre blei dei.
Berre så synd at det heile blei kleint og teit, for DNA-prøvar viste at dei ikkje var i slekt.
Den dag i dag har ho ikkje funne han. Ho har testa seg mot fleire, men ikkje fått treff.
Hallo…… Kor mange partnarar har mora eigentleg hatt? Mest sannsynlegvis berre ein, men når du leitar etter ei nål i ein høystokk, tja….kva kan ein forvente.
(Jo meir eg les på artikkelen, jo meir skjønner eg at eg har ei venninne som kjenner Fride….Jeeezes, verda er ikkje stor!!)
Mathias…… Han hadde også ein mistanke om at ikkje alt var som det skulle. I og med at han og systera hans var så ulike, tok dei og DNA-testa seg for å sjå at dei faktisk har same far. Faren var visst ikkje far til nokon av dei! Ops…… Shit happens, ikkje berre ein gong men to. Då er det plutseleg to fedre som må oppdrivast. Utfordringa blei plutseleg dobbelt så stor.
FN´s bornekonvensjon er tydeleg på at alle born har rett til å kjenne opphavet sitt. Likevel er det ingenting som seier at foresatte blir straffa om dei likevel vel å skjule det for borna. Ergo et det kun samvitet til dei det gjeld som avgjer. I denne saka er det viktigare for mora å dekke over for å sleppe og miste andlet utad.
Kva gjer eigentleg slikt med eit "born". Sjølv om du er vaksen, er du nokons born. For enkelte kan det nok ende i ei livskrise.
Dei fleste klarar vel på eitt eller anna vis å finne ein måte å takle det på, men for enkelte kan mykje vere øydelagt for resten av livet.
Mathias, som er omtala i denne artikkelen, fekk ei krise. Han blei paranoid. Det påverka han så mykje at han byrja å fylle hovudet sitt med tankar om at han ikkje var pappa til sine eigne born. Det påverker sjølvsagt kjerringa hans også.
Hadde eg blitt mistenkt for å ha lurt alle, inkludert sonen min, med kven som er faren hans , ja då trur eg at eg ville blitt bra nedfor berre ved tanken på at nokon kan tru noko slikt.
Som sagt er det ein menneskerett for eit born å kjenne foreldra sine og det er særs viktig at det er rette registreringar "ute og går" når bornet kjem i folkeregisteret. Tenk berre på følgjene det kan få for eit born om det det kjem ut for ei ulykke og treng blodoverføring frå faren sin……for så å oppdage at faren faktisk ikkje kan bidra av slike grunner som denne saka omhandlar.
Dei medisinske grunnane………Genfeil kan oppstå, arvelege sjukdommar…..Ting som ein bør vite om.
Å få born er ei egoistisk gjerning. Viss ein vel å få eit born, ja då må ein ta det ansvaret som følgjer med ved å vere open dersom det har skjedd på "feil måte". Det er det rette for alle partar.
Er du redd for konsekvensane ved å vere ærleg, ja då burde du heller ha tenkt på det før du hamna i uføret. Det er lett å ville beskytte seg sjølv, men det er mykje viktigare å beskytte bornet.
Når vi ser at dette er eit tema som omhandlar ein rimeleg stor prosentandel av borna som lever i samfunnet idag, er det grunn til å bekymring.
Nei, plutseleg var ikkje klokka på lag med meg meir. Kor eg har hatt hovudet (eller hendene, for den saks skuld) er meg heilt uforståeleg, for klokka var då vitterleg ikkje så grueleg seint då eg starta. Eg har sotte her i alle fall i tre kvarter, og det er mykje! Jaja….. Det var vel eit tv eller anna greier som fanga merksemda innimellom. No tar eg i alle fall kveld og håper at døgeret snus pittelitt attende i måro. Det er ikkje å stikke under ein stol at ein ikkje står opp klokka åtte om morgonen desse dagane.
Om eg ikkje tar heilt feil, er det snakk om litt skigåing i morgon føremiddag, så då må ein vel berre prøveå karre seg opp.
Skiforhola er nok ikkje optimale. I går var det rimeleg hardt føre, så det spørs. Det blei likevel nokre kilometer…….
Ha ein fortsatt fin kveld og sov godt til natta!
Hasta luego!
IWALY!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar