Fant nesten 60 000 pund flytende i elven. Ja, det skulle ha vore meg!
Det er vel då ein kan bruke uttrykket "å bade/vasse i penger".
Er det ikkje slik at "vinnaren er finnaren"?
Verden er gal når barn bruker dyrere klær enn voksne. På nettet raser diskusjonen om luksusklede til born. Når eit skjerf kan koste 1600 kr, ja då er det lov til å reagere.
VG har no annonsert at dei ønsker å kome i kontakt med lesarar som føler seg pressa til å kjøpe dyre klede til borna sine. Den merksemda dette temaet har fått, etter at ein familie frå Tønsberg sa at dei føretrekk å kjøpe dyre klede til borna sine, har gjort til at dei skal lage dette mykje større enn det er blitt til no.
Dette er verkeleg ei sak som engasjerer.
VG har til og med tatt seg tida til å rekne ut kva forskjellen på pris kan ha å seie for framtida. Dømet dei bruker, er at dersom eit skjerf kostar 400 kr og eit anna kostar 1600……… Viss du kjøper det som kostar 400 kroner og set resten inn på sparekonto (til bornet sjølvsagt), vil det med 3 % rente vekse til heile 28 097 kr innan bornet er 18 år. (Og då gjeld det kun beløpet som spares på skjerfet.)
Kva meiner eigentleg folk om denne saka? Eg ser for meg at det er mange som blir provosert av dei som er med på å skape eit synleg større klasseskille allereie frå bornet er baby.
Det er kanskje også med på å skape eit press der ein til slutt kan stille spørsmålet "Kor langt er vi vaksne villig til å gå for å bli sosialt akseptert?".
I utgongspunktet må jo folk, om dei har nok pengar, kjøpe kva dei vil. Så lenge det ikkje kompenserer for andre manglar, er det jo sånn sett ikkje noko galt med det. Likevel, vi som vaksne menneske må nesten tenke over kva signal vi sender ut. Det er mykje vi har høve til å gjere, men lar likevel av di ein vel å ta hensyn til alle rundt oss. (Noko ein ikkje skal gjere for einkvar pris, men av og til kan det også vere greit å gjere.)
Ei Asbjørg Haraldsen har uttalt at ho kjenner til at enkelte born i bornehagen blir kalla "Cubus-ungar". Viss det stemmer, meiner eg at det er eit overtramp av dei vaksne. Då har dei vaksne, kanskje ikkje vondt meint, bevega seg inn på eit område der grensene er lett å trampe på om ein ikkje er forsiktig.
Eg vil tru at dersom ein forelder kjem for å hente bornet sitt heim, og plutseleg kjem over nokon som kallar bornet deira for "Cubus-unge", så vil det stikke i hjartet. Det vil nå rett fram til mottakaren (som kanskje i utgongspunktet ikkje var meint til å høyre det).
Ei anna dame seier at enkelte foreldre krever at borna ikkje skal få mat, maling, skit (you name it) på seg av di klesstoffet er av kashmir. Hahahahahaha……. Dagens dårlegaste, spør du meg.
Viss du som forelder krever noko slikt av ein bornehage, ja då er du rimeleg teit. (Unnskyld språket, men hallo…….) Då vil eg nesten påstå at det grensar til omsorgssvikt. Når kleda blir viktigare enn å få utvikle seg normalt ilag med dei andre borna. Det fins grenser………
Kva eg sjølv meiner om det heile, veit eg faktisk ikkje. Eg trur kanskje eg heller begge veger.
På eine sida meiner eg at ein kan kjøpe det ein sjølv vil. Det er opp til kvar enkelt kva dei vil gje bornet sitt.
På den andre sida ser eg eindel av problematikken det fører med seg når vaksne seier slikt som "Cubus-unge". Samtidig er det så mange som har fokuset på mote og altfor mange føler seg pressa til å kjøpe klede dei i utgongspunktet ikkje har råd til av di dei skal "halde tritt" med det samfunnet som er rundt dei.
Folk skal få kjøpe det dei vil, men vaksne kan i det minste la vere å halde fokus på kor og kva merke dei kjøper. Viss dei har eit meir avslappa forhold til det heile, ja då trur eg det vil vere lettare å få aksept for det.
Det burde ikkje vere eit problem……..å gå i det ein vil. Det er berre det at slik samfunnet har endra seg, sørger det for eindel problemar for mange.
For min del kan folk gå i nett det dei vil. Det eg imidlertid tenker er: Kva når borna blir 18 år og har blitt vant til ein rådyr livsstil? Dei når ein alder der dei skal klare seg sjølv, i alle fall til ein viss grad. Så byr sjansen seg til å få eige kredittkort, noko fleire vel å få av di dei ønsker å oppretthalde den livsstilen dei har hatt fram til då.
Denne tanken har slått meg fleire gonger og den føles ikkje bra. Er det noko som har vore med på å bidratt til at mange slit økonomisk i samfunnet vårt, så er det kredittkort.
Kor mange er det ikkje som slit med å betale attende kredittkortgjeld? Vanvittig mange!!
Når vaksne innviar dei søte småborna i den eksklusive verda, så burde det vore eit krav om at dei har plikt til å følge det opp når borna blir eldre. I slike tilfeller er det dei vaksne som har skapt behovet og då er dei som bør ta følgene av det også.
Sånn eigentleg hadde eg tenkt å drøfte kval visa menneske. Og amerikanarar! Haha………No lurar du sikkert på kva eg meiner, men då må du kome attende ein annan dag for å finne ut det. Klokka er masse og i dag har vi vore på arbeid heilt til kl.21, så eg kjenner eg er litt sliten.
Det er på tide å snart ta kveld, så då seier eg rett og slett berre god natt og sov godt!
Hasta luego!
IWALY!!!
Det er vel då ein kan bruke uttrykket "å bade/vasse i penger".
Er det ikkje slik at "vinnaren er finnaren"?
Verden er gal når barn bruker dyrere klær enn voksne. På nettet raser diskusjonen om luksusklede til born. Når eit skjerf kan koste 1600 kr, ja då er det lov til å reagere.
VG har no annonsert at dei ønsker å kome i kontakt med lesarar som føler seg pressa til å kjøpe dyre klede til borna sine. Den merksemda dette temaet har fått, etter at ein familie frå Tønsberg sa at dei føretrekk å kjøpe dyre klede til borna sine, har gjort til at dei skal lage dette mykje større enn det er blitt til no.
Dette er verkeleg ei sak som engasjerer.
VG har til og med tatt seg tida til å rekne ut kva forskjellen på pris kan ha å seie for framtida. Dømet dei bruker, er at dersom eit skjerf kostar 400 kr og eit anna kostar 1600……… Viss du kjøper det som kostar 400 kroner og set resten inn på sparekonto (til bornet sjølvsagt), vil det med 3 % rente vekse til heile 28 097 kr innan bornet er 18 år. (Og då gjeld det kun beløpet som spares på skjerfet.)
Kva meiner eigentleg folk om denne saka? Eg ser for meg at det er mange som blir provosert av dei som er med på å skape eit synleg større klasseskille allereie frå bornet er baby.
Det er kanskje også med på å skape eit press der ein til slutt kan stille spørsmålet "Kor langt er vi vaksne villig til å gå for å bli sosialt akseptert?".
I utgongspunktet må jo folk, om dei har nok pengar, kjøpe kva dei vil. Så lenge det ikkje kompenserer for andre manglar, er det jo sånn sett ikkje noko galt med det. Likevel, vi som vaksne menneske må nesten tenke over kva signal vi sender ut. Det er mykje vi har høve til å gjere, men lar likevel av di ein vel å ta hensyn til alle rundt oss. (Noko ein ikkje skal gjere for einkvar pris, men av og til kan det også vere greit å gjere.)
Ei Asbjørg Haraldsen har uttalt at ho kjenner til at enkelte born i bornehagen blir kalla "Cubus-ungar". Viss det stemmer, meiner eg at det er eit overtramp av dei vaksne. Då har dei vaksne, kanskje ikkje vondt meint, bevega seg inn på eit område der grensene er lett å trampe på om ein ikkje er forsiktig.
Eg vil tru at dersom ein forelder kjem for å hente bornet sitt heim, og plutseleg kjem over nokon som kallar bornet deira for "Cubus-unge", så vil det stikke i hjartet. Det vil nå rett fram til mottakaren (som kanskje i utgongspunktet ikkje var meint til å høyre det).
Ei anna dame seier at enkelte foreldre krever at borna ikkje skal få mat, maling, skit (you name it) på seg av di klesstoffet er av kashmir. Hahahahahaha……. Dagens dårlegaste, spør du meg.
Viss du som forelder krever noko slikt av ein bornehage, ja då er du rimeleg teit. (Unnskyld språket, men hallo…….) Då vil eg nesten påstå at det grensar til omsorgssvikt. Når kleda blir viktigare enn å få utvikle seg normalt ilag med dei andre borna. Det fins grenser………
Kva eg sjølv meiner om det heile, veit eg faktisk ikkje. Eg trur kanskje eg heller begge veger.
På eine sida meiner eg at ein kan kjøpe det ein sjølv vil. Det er opp til kvar enkelt kva dei vil gje bornet sitt.
På den andre sida ser eg eindel av problematikken det fører med seg når vaksne seier slikt som "Cubus-unge". Samtidig er det så mange som har fokuset på mote og altfor mange føler seg pressa til å kjøpe klede dei i utgongspunktet ikkje har råd til av di dei skal "halde tritt" med det samfunnet som er rundt dei.
Folk skal få kjøpe det dei vil, men vaksne kan i det minste la vere å halde fokus på kor og kva merke dei kjøper. Viss dei har eit meir avslappa forhold til det heile, ja då trur eg det vil vere lettare å få aksept for det.
Det burde ikkje vere eit problem……..å gå i det ein vil. Det er berre det at slik samfunnet har endra seg, sørger det for eindel problemar for mange.
For min del kan folk gå i nett det dei vil. Det eg imidlertid tenker er: Kva når borna blir 18 år og har blitt vant til ein rådyr livsstil? Dei når ein alder der dei skal klare seg sjølv, i alle fall til ein viss grad. Så byr sjansen seg til å få eige kredittkort, noko fleire vel å få av di dei ønsker å oppretthalde den livsstilen dei har hatt fram til då.
Denne tanken har slått meg fleire gonger og den føles ikkje bra. Er det noko som har vore med på å bidratt til at mange slit økonomisk i samfunnet vårt, så er det kredittkort.
Kor mange er det ikkje som slit med å betale attende kredittkortgjeld? Vanvittig mange!!
Når vaksne innviar dei søte småborna i den eksklusive verda, så burde det vore eit krav om at dei har plikt til å følge det opp når borna blir eldre. I slike tilfeller er det dei vaksne som har skapt behovet og då er dei som bør ta følgene av det også.
Sånn eigentleg hadde eg tenkt å drøfte kval visa menneske. Og amerikanarar! Haha………No lurar du sikkert på kva eg meiner, men då må du kome attende ein annan dag for å finne ut det. Klokka er masse og i dag har vi vore på arbeid heilt til kl.21, så eg kjenner eg er litt sliten.
Det er på tide å snart ta kveld, så då seier eg rett og slett berre god natt og sov godt!
Hasta luego!
IWALY!!!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar