Puh.........

2864 uleste "e-poster". Say no moooooore! Shit......... Om eg ikkje bommar heilt no, vil eg påstå at eg bruker hotmailsida mi kanskje ein gong i året. (Maks!) Av ulike grunner måtte eg inn på adressa mi, og gjett om eg fekk sjokk. Så her sit eg og skriv på ein pc medan eg sit og slettar e-postar på ein annan. Juhuu..........Gjett om det tar tid?? Eg er nede i 1873 no, så eg nærmar meg.
Hadde det vore ein annan, hadde eg sikkert heller sagt "finn deg ein hobby". Jaja, sånn er det. Livet er spanande!!!!!

Håper ingen høyrer at eg banner no! Pc'n min har låst seg.......No vil den vel ikkje meir for i kveld. Så om nokon vil hacke seg inn på sida mi og fullføre slettinga, skal eg ikkje bry meg med det "lovlege" i det. Det kan jo vere dagens utfordring....kva er passordet mitt????? (Hint: veldig enkelt!). Eg oppdager det uansett ikkje før sånn sirka om eit år eller noko i den dur.
For dei som ikkje er så smart.................. Nei, det er ikkje min pc eg sit og skriv på.

I går kveld var eg ute og gjekk meg ein passe lang og god tur. Eg var klar over at det draup sånn "pittelitt" frå øverste hald, men eg trur nok mister chief ikkje var heilt blid på meg i går. Då eg liksom var lengst mogleg unna heimen (uatn regnklede), valgte han å opne alle sluser for meg. Eg kan ikkje i min villaste fantasi tru at "han" gjorde det for å vere grei med meg..... No likar jo eg å gå i regn, så kven veit. Å gå langs havet i vind og blest er ikkje alltid så motiverande. Det positive må då vere pluggane som var plasserte i øyrene så musikken kunne nå fram dit den skulle. Då kom ein i alle høve ikkje heim med full øyrebetennelse! :=)

Av ein eller annan grunn trur eg og at eg fann attende den indre meg. (Flire litt, for det høyrest vel superteit ut). Det var akkurat som om alt plutseleg falt på plass. Det som har vore borte dei siste to åra var attende og eg kjente at eg også fann min eigen styrke.
Det var medan eg høyrde på "You raise me up". Eg har alltid tenkt på den som kjærleik mellom mann og kvinne. Det var berre heilt tilfeldig at eg lytta til akkurat den songen. I går var det plutseleg ein heilt annan som plutseleg kom inn i songen og forklarte meg litt av kvart og sørga for at eg skulle skjønne at orda gjaldt ein heilt annan person for meg. Eg kobla plutseleg kven det var som hadde "løfta" meg opp før og så skjønna eg jo at eg har den styrken som trengs. Eg fekk ein spontan glede der eg gjekk og skuldrane blei mykje lettare. Litt rart....og kanskje uforståeleg, men ikkje for meg. Det lovar godt for framtida:=)

Vi er i slutten av mai. Kult at det då er nysnø i fjella enkelte stader. Reknar med at dei aller fleste er supereinige med meg der. Det er vel ingen som lengtar etter sommar og sol her? Kva skal vi med det?
Eg har jo utsikt rett i ein fjellvegg. Det må vel vere nok tilfredsstillande det? Nei...eg skal slutte å tulle.

Eg har nett vore på musikkøving, ei tung ei i så måte. Det var ikkje heilt enkelt å finne nok luft heile tida. Det fins vel slike kveldar også....... Det er jo gøy likevel. Vi øver til vårkonsert på hotellet og Callela-tur til hausten. Det siste inneberer at munnstykket mitt får seg nokre kilometer på beina denne sommaren. Det vil i alle høve vere lite smart å la det ligge att heime. Då straffer det seg til hausten. (Og så har eg jo lova meg sjølv at eg skal bli flittigare til å øve. Så spark meg i baken!).
Det blir uansett deileg å brette seg ut på stranda på dagtid og speling og kos kveldstid. Er vi riktig så heldig, renner det over av lekre spanjoler..................Jada. På tide å vakne, kanskje?

Når hovudet løper løpsk med tankegangen sin, er det ikkje godt å seie kva som kan kome til uttrykk. Så takke seg til at det ligg ei bok og ventar på sengekanten. Så kanskje noko blir berga denne kvelden også.
I morgon er det fredag og helg. Forutan jomfruturen i morgon, fins det null planar. Akkurat det føles veldig bra. Så for denne gong: GOD NATT!! Draum søtt.......

Hasta mañana!! (Måtte nesten komme med eit nytt utrykk no. Holdt på å gro fast i det gamle)!

Hopelessly devided to you........