Kan ein miste sin eigen identitet ved å gjere det ein likar best på denne jord?? Eg byrjer så vagt å tru det sjølv. I alle fall i dag..... Har ein følelse av at eg kjem til å bli utfordra på enkelte områder den næraste tida. Veit ikkje om eg er så klar for det. Enkelte ting har sett seg så fast i meg at om det blir ei rokkering oppi hovudet i den samanhengen, så trur eg ikkje at eg henge med. Då vil eg heller la vere.
Det er sikkert i hovudet mitt det meste ligg, og det er sikkert eg som må gje mest....likevel, eg veit ikkje om eg vil. Eg er vant til å vere utadvent, men om eg møter min "overmann" så melder eg meg litt ut. Følgene blir då at eg føler eg ikkje har noko der å gjere. Om ein føler det så sluttar ein gjerne. Håper det ikkje blir så store endringer. Håper eg kan styre meg..... Time will show.
Det er vel ikkje akkurat det smartaste ein gjer om ein kuttar ein av sine trivselsfaktorar. Det er jo eigentleg berre teit. Men så er eg då teit innimellom. (Som sikkert mange andre og er...). Dårlig dag?? Eigentleg ikkje.....
Lett å forstå seg på meg i dette?? Tvilsamt.....
Jaja.... No har eg vore heime i to dagar med Steffen. Det skal bli godt å kome seg attende på arbeid. Å vere heime med sjukt born er noko av det kjedelegaste som fins. I morgon er det ein annan som får trø til om det trengs. Vi har nett hatt fri og det var godt å byrje på arbeid att, sjølv om det var hardt og brutalt å stå opp så tidleg første dagen:=) Det er godt eg jobbar på ein arbeidsplass eg trives godt. Eg gler meg stort sett kvar dag. (Men eg ser fram til sommaren lell - hehehe...).
I kveld har vi hatt korpsøving., Det ser ut som vi skal ha "On my own" fra Les Miserables. Det er ein av dei finaste songane som er, så det blir bra!!
Hei Beathe,
SvarSlettDu er utrolig flink til å sette ord på tankene dine!!
Godt at du deler litt med oss :-)
Klem