Fantastisk!

Det er snart august og hausten nærmar seg..... Heldigvis er det enno tid att av sommaren. Dei siste dagane har vore heilt fantastiske! Eg har vore på Grunnvoll og hadde vel eigentleg ikkje noko ønske om å dra ut derifrå enno.

Kan ikkje skryte om at vèret på havet var så fantastisk då vi for inn, men heilt inni fjorden var det faktisk vindstille! I alle høve var det deilig å komme inn på hytta til pappa og berre nyte utsikten ut over fjorden.

Grunnvoll er i seg sjølv eit eldorado. Det samme har hytta blitt! Med stor plen bak hytta ligger det vel til rette for aktivitetar for store og små.

Etter at vi kom inn slo godvèret til og har gleda oss desse dagane. I dag var vi på fisketur og la båten rett i utløpet av Mølnelva. Det var eit yrande fiskeliv og det var nesten umogleg å få dorga litt før det var fullt av fisk på krokane. Det passa for så vidt veldig bra sidan minstemann hadde lyst på fisk til middag.

Fasinerande har det vore når vi har fulgt med på nisa. Ho har stort sett lagt og vaka i skorpa heile tida.

Eg trur det er viktig at born lærer seg tidleg å bli glad i å dra på hyttetur. Får dei eit forhold til det som små born, er sjansen stor for at dei vil bruke det i vaksen alder også! Eg er vant med å vere heile somrar inne i fjorden frå då eg var lita, og med ein gong eg setter foten på kaia no kjenner eg at det synker inn ei slags ro. Det kjennest veldig trygt!

Eg trur nok at eg med tid og stunder må sjå meg om etter ein annan båt. Slik det er no er ein avhengig av båt for å komme dit, og det er det samme som om at ein er avhengig av vèret. Då treng ein ein litt meir solid båt.....ikkje berre ein liten fjortenfoting med 10 hestar. (Sjølv om pappa trimma hestane godt så dei går for femten)... :)

Ingenting kan vel slå den kule grillen vår!! Trur ikkje det er så mange som hadde kommen på at ein kan bruke ein oppvaskmaskin til grill... Tru det eller ei, men den gamle oppvaskmaskinen til kroa fungerer strålande som grill på hytta! Utroleg bra:) (Øverste bildet heilt til venstre - sølvfarge).

Det blir nok ikkje lenge til eg skal inn att. Tenker då at det blir bærplukking i hagen. (Bringebær og rips).

Pause.

Dersom alt går etter planen blir det ingen blogging før tidlegast torsdag kveld. I måro (tysdag) er det meininga at eg skal til Grunnvoll og vere der anten til torsdags ettermiddag eller fredags formiddag. (Alt etter vèret)... Har ikkje internett der, men plenty av mobildekning!! :) Så det er berre å ringe!

Eller kom på besøk!! :)

Musikk som kommunikasjon.

Av og til kan det vere vanskeleg å finne dei rette orda som skal seiast. Det er mange livssituasjoner som kan oppstå der ord er fattige. Men det er ikkje berre når ting er håplaust at det er vanskeleg å finne dei rette orda. Det kan vere like vanskeleg å fortelje ein person kor mykje han betyr for deg. Ein skal vere bra "tøff" for å tørre å utlevere seg sjølv når ein ikkje veit utfallet av reaksjonen. Det er derfor eg har valgt "Musikk som kommunikasjon" som tittel.
Det fins tusenvis av fine songar. Det fins nok ein song for kvar anledning.

Når ein vil uttrykke seg for ein annan person, gjeld det å finne den rette songen. Det er nok ikkje lett å finne ein song der 100 % klaffer, men det er nok av songar å velgje mellom. Eg har leita lenge og eg leitar enno etter den rette songen.
Eg trur det er lettare å fortelje gjennom ein song. Dersom mottakaren ikkje skjønner at teksten er mynta på han, treng ein ikkje uroe seg for at ein har "feila". Ein er berre ikkje komen noko lenger.
Eg er grimm på å tolke tekstar. Det er eigentleg litt synd, for ein burde kanskje ikkje bruke så mykje energi på det. Sjansen er vel stor for at det i utgangspunktet berre er ein song der eg er den einaste som høyrer på innhaldet i teksten og at det eigentleg ikkje er noko anna meining bak den enn at det er ein fin song... Men det er vel ikkje noko galt i å ha sine draumer. (Så lenge dei ikkje tar nattesøvnen). :)

Min favorittsong er eigentleg "You`re the inspiration" med Chicago. Hadde det berre ikkje vore for at eg som 19 åring ba dei spele den på nattradioen til verdens beste pappa. Det var nok ein annan type kjærleik som blei uttrykt då...... Uansett, den blir kanskje litt for valdsam i ordvalget til å kunne vere den songen eg "leiter" etter. Det er nok den finaste songen eg veit om.

For meg er det kanskje lettast å utrykke seg gjennom eigne songtekstar. Den siste eg skreiv går slik:

"Sorry".

I think of you a lot.
I think of you every day.
Now I`ve been unfair to you.
And I regret it from my heart.....How could I?

Now I`m scared cause I like you.
I don`t know what to do.
What if you say that I will loose you?
What if you say that we are through?..... How could I?

Refr:
I feel so unsecure.
And I need to know the truth.
Where do I got you now?....... How could I?

A simple life got hard.
And I have lost control.
My dad is gone forever now.
But I can`t face it yet, oh no...
It`s to much pain.

But I know that something must be done.
I need to tell you before you`re gone.
You got a special place in my heart.
That`s how it`s been since the start....... That`s the truth.

Refr:
I feel so unsecure.
And I need to know the truth.
Where do I got you know?....... How could I?

Det er kanskje feigt å skylde på ein som ligg i grava, men sorg kan vere med og påverke oppførsel.

Det er sol!!!

For ein deilig dag å vakne opp til!! Eg er ganske trøytt med tanke på at det blei seint i går og at eg var tidlig oppe i dag. Steffen har søvd borte i natt, og sidan det er første gongen, var eg veldig spent på korleis det hadde gått. Eg stod opp og såg den blåe himmelen og tenkte: Dette blir ein flott dag!
Helga i sin heilskap har eigentleg vore veldig bra. Sjølv om det har regna litt, har det ikkje lagt noko dempar på stemninga. I går var det nok eit bra trykk med folk på torget heilt ifrå då vi byrja å spele og til seine natta. Då kan ein vel kanskje seie at det har vore vellukka.
Vi som er i Nye Dynamites spelte i går i teltet. Sjølv syns eg det gjekk bra. Eg elsker å spele og koste meg under heile konserten! Det er ikkje ofte ein har sjansen til å spele med så bra lyd, det var ei positiv oppleving. Vokalisten hadde nervene under kontroll og sang bra for eit publikum som ga mange positive tilbakemeldinger! Nå er den konserten unnagjort, men eg håper dei andre får lyst til å øve litt innimellom.
Eg skulle ønske eg kunne kose meg i går kveld, men eg jobba som vakt i teltet. Det er greit nok det, men eg har aldri før opplevd å kunne gå ut for å kose meg når det har vore tilstelninger her i bygda. Når ein har ei familiebedrift i familien er det ein "selvfølge" at ein stiller opp og hjelper til når det er noko som skjer. Nytt av året er at eg har ingen eg må ta hensyn til lenger.... så eg hadde sjansen i år. Vel....eg har ikkje tenkt å dvele med det. Eg er i alle fall ikkje i selskap med dei som i dag har ein dårleg dag. Det er nok mange som ønsker dei ikkje hadde drukke den siste øla i går:) Eg kan nyte denne dagen i fulle åndedrag!
Det står respekt av den innsatsen blueslubber her legger ned i arbeid med festivalen. Det er mangen som gler seg kvar gong det skal vere blueshelg, men ein er avhengig at det er nokon som kan dra det i gang. Så takk til dei eldsjelene som har stått på og gjort noko som er kjempepositivt for bygda og kjempegod reklame for oss ut av kommunen! Vi suger til oss alt som er positivt!
No skal eg ut og nyte dagen i fri luft. Borna skal bade i "Dammen", men eg trur eg blir ivrig tilskodar i dag. Eg er ikkje heilt i bademodus no. Uansett. Det er ein fantastisk fin dag!!!

Hasta luego.

Godt vi er ulike! :)

Ja, ein kan trygt seie vi alle er ulike. Godt er det......Det er vel nokon eg ikkje ville følt meg konfortabel med å vere lik. (Hehe..).
Kommer akkurat heim frå åpninga av bluesfestivalen. Det er mykje bra musikk, men volumet er vel høgt til tider. Kan vere ein føremon om det er mulig å høyre seg sjølv når ein roper. Uansett, triveleg var det.
Då eg entra teltet litt over ni, var det ikkje mange sjelene der. Følte meg litt åleine der eg stod. For det meste var det berre ukjente folk. Det kom jo sjølvsagt nokre "artige" Pedersener etterkvart. Når ein er høveleg edru, så spørs det om det var dei rette som kom. :)
Det viste seg at dei fleste var på kroa. Det var nesten berre ukjente der også. Heldigvis dukka det opp nokon eg og kjente.
Så var det det med at vi alle er ulike. Alkohol gjere så mangt med dei fleste. I dag var det helst at det fanst tilfeller av glade dansarar. (Ikkje på dansegolvet)..... Men det tyder jo heldigvis på at det er nokon som har det skøy når dei er ute. Dei får ingen sympati av meg i måro om dei er i dårleg form. Eg skal i alle fall opp tidleg og eg gler meg til det!
Eigentleg er der merkeleg når ein tenker på kva ein blir flau av. I kveld var ikkje mi grense så vid og eg var litt "flau". Det var vel mest av di eg sjølv ikkje var i festmodus. Eg kan ikkje lyge og sei at eg aldri har vore på det stadiet sjølv før. Heldigvis er det ikkje mange tilfellene, men..... Eg får håpe resten av kvelden blir like bra for dei då.

Eg burde leggje meg med tanke på mårodagen, men det er så deilig å sitte her akkurat nå. Det er heilt stille. Eg er heilt åleine. Minstemann søv og resten er ute og koser seg (håper eg). I bakgrunnen høyrer eg tonene frå "Theme for young lovers".

I løpet av neste uke skal eg prøve å skrive litt om korleis ein kan bruke musikken til å kommunisere med kvarandre. Det handler om å finne dei rette songane og at mottakaren skjønner at det ligger noko bak. Eg leiter ennå etter den rette songen.

Livet.

Det er mykje som kan seiast om livet. Det er i alle fall verdt å leve. Dei aller fleste har mykje å glede seg over. Det kjem sjølvsagt an på kor mykje som skal til for å glede eit menneske. Vi har alle våre forskjellige krav. For nokon er det nok at dei har nokon dei veit bryr seg. For andre kan eit smil vere nok for å gjere dagen god for andre. Så har ein dei som ein verkeleg må leggje ned ein innsats for å glede. Dei som ikkje lar seg glede så lett sjølv om dei har det meste dei treng. Eg veit ikkje kva som er best, men eg veit kva som gleder meg. Å vite at eg har mangen som bryr seg om meg, å sjå sonen min springe rundt frisk og raskt med sitt gode humør, naturen rundt meg, arbeidet mitt, familien, små kvardagslege ting. Det å stå opp og sjå sola gjer også godt. Eg kunne sikkert ha fylt heile sida med gledelege ting....... Sjølvsagt skal eg ikkje utelate musikken. Den er vel ein av dei viktigaste faktorane i eit bra liv. Det er berre så synd at ein ikkje får praktisert det meir enn ein allereie gjer.
Kanskje burde ein vore flinkare til å tørre å ta viktige samtaler. Ein er ikkje feilfri... og alle har vel ein eller annan gong gjort noko dei burde ha ordna opp i. Eg er inga untak. Det er ikkje alltid like lett å vite kva ein skal seie eller korleis ein skal innlede ein samtale. I stadenfor blir mykje anna sagt og ein går utan å ha sagt det ein eigentleg ville. Det meste handler vel om tillit og usikkerhet. Om ein ikkje heilt veit kor ein har ein annan person, kan ein føle det vanskeleg å utlevere seg. Kva er best? Å halde tankane for seg sjølv eller få dei ut? Kva tid er det rette tidspunktet? Det handler om livet, det handler glede. Om ein ikkje tør ta dei viktige samtalane er vel sjansen stor for at gleda ikkje er komplett.
Eg har eit rikt liv på mange måtar, men eg har samtalar eg burde ha tatt....eller rettare sagt bør ta. Så får ein sjå kva prisen er.

Smil til verden og verden smiler til deg!

Det er torsdag og ute regner det. Håper virkeleg at det ikkje er tilfellet i morgon. Då opner festivalen, og ingenting er vel betre enn at det blir fint vèr.
I dag har eg hatt heile 4 born rundt meg i fleire timar. To femåringar og to niåringar. Fann ut at det beste måtte vere å ta dei med på storbana for å trene litt fotball. Med stive og vonde føter etter gårdagens tur til Svartvannet var sjansen stor for at mi eiga deltaking ikkje ville vere så stor. I dag lærte eg at born ikkje skjønner dette, og det var berre å hive seg med i springinga...

I kveld har eg vore og øvd med bandet. Med bassisten vel til rette gjekk det heile storveis. Gleder meg til laurdag og er ganske sikker på at alt vil gå bra. Solistoppdraga kunne nok vore litt meir fordelt mellom dei tre som speler, men det er noko ein kan ta høgde for til neste konsert.

For en utsikt!

Eg bestemte meg i går...i dag SKULLE eg opp til Svartvannet under fortoppen. Det var berre å overtale dei andre først. Minstemann sa sjølvsagt ja, tvert. Han elskar å gå i fjellet. Det er ikkje noko å seie på det når ein er så lett på foten som han. Det er vel kanskje litt verre med meg.
Det var godt å vakne tidleg og sjå at vèret var bra (ikkje regn). Vi heiv oss rundt og starta oppturen rundt halv tolv. Med oss på laget hadde vi Kåre, svigerbroren min.
Vi starta med friskt mot. Minstemann ville sjølvsagt gå fremst, og med onkelen på besøk var det berre å vike for alle andre. Ein liten gut med munndiarè skulle ha han i helane. Løypa starter eigentleg veldig bra. Ikkje dei store stigningane til å byrje med. Føremonen var då at vi rakk å gå oss varme før sjølve oppstiginga.
Tåka låg ganske langt nede, men vi var aldri redde for at vi måtte snu. Mest spent var eg på om Steffen som berre er fem år gamal ville klare turen. Det trengte vi ikkje uroe oss for. Han kom seg heilt til topps!! Trur ikkje det er så mange femåringer som har vore der oppe. Mange som er eldre har tidlegare måtta snu.... Då vi kom over tregrensa, fekk vi verkeleg sjå kor fint det er i området. Eg har gått turen ein gong tidlegare, men eg blei like overraska denne gongen og. Siste biten før vi kom så langt var ganske tung. Ein kjende det godt i beina.
Frå tregrensa og opp er det eit stykke å gå, men terrenget er mykje lettare. Heldigvis var det ingen som foreslo at vi ikkje ville nå toppen. (For opp skulle vi dersom eg fekk bestemme). Etter ein del spørring om det er langt att (ikkje Steffen), nådde vi endeleg målet. Svartvannet lå der blankt og fint. Skodda var letta og nokre isflak låg der i utløpet til elva. Alt så heilt perfekt ut. Det var heilt til ein liten gut fann ut at det var skøy å hoppe frå stein til stein.... Plups.. Der fall han rett i elva. Mora hadde jo sjølvsagt sett for seg at nokon skulle falle i elva, for det er vel naturlig??!! Så der stod eg... med ein liten gut og våte klede og utan skifteklede. La du merke til det som stod om isflak??? Det var få meter unna og følgeleg var det nok iskaldt i elva! Eg visste heldigvigvis råd:) Av ein eller annan merkeleg grunn tok eg på meg shorts under joggebuksa. Den fungerte bra som bukse til han. Så måtte eg av med sokkene mine. Stakkars, hjertet mitt kunne jo ikkje gå utan sokker i søkkvåte skor! Så eg gav han mine, tulla rundt litt plastikk og tredde på han skorne. Eg sjølv?? Eg måtte pent sjå meg nødt til å gå heile vegen ned med bare føtter i skorne. Det er rett og slett ikkje noko å anbefale. Det gjer vondt å gå no. Det einaste positive som kom ut av situasjonen var at eg lærte at eg aldri meir skal gå på tur utan ekstra sokker i sekken!
Turen var kjempefin. Til alle tysfjæringer og andre som ikkje har vore der ennå, kom dåke opp av sofaen og opp til Svartvannet. Og eg syns verkeleg eg har ein sprek son!!
(Då vi kom ned var all skodde borte og sola skein).

Sementblues 2009!

Så er den her att. Sementbluesen som så mange ser fram til. I år som før, vil nok heile ramma rundt festivalen bli veldig bra. Mange dyktige artistar kjem for å underhalde ei bygd som sannsynlegvis vil vere dobla akkurat denne helga. Eg ser fram til det!
Nytt av året er at eg sjølv skal vere artist. Ein heil time med speling laurdagen. Fleire i bandet byrjer å bli litt nervøse etterkvart som det nermar seg speling. Dei er alle så flinke, så det treng dei ikkje vere. Eg blir i alle høve veldig glad av å øve med dei:) Mange gøyale mimikkar og rørsler gjer det vanskeleg å halde seg alvorleg. Ingen kan vel heller skryte på seg at dei er så prektige at dei ikkje tåler ein "litt på kanten"-samtale. Namn skal sjølvsagt utelatast! :)
Shadows var det bandet som først slo igjennom i Europa. Difor har nok veldig mange som vaks opp på denne tida eit godt øyre til nettopp denne musikken. Sjølv om ingen i bandet direkte kan kallast gammel, er det ingen tvil om at majoriteten nettopp vaks opp med Shadows. To av dei var deltakarar i bandet Dynamites, som var prega av nettopp dette bandet. Dei har ikkje gløymt gamle kunstner..... Det er berre dansestega som må øvast inn!
Med heile 3 sologitaristar ligger det vel til rette for ei fin stund på laurdagen. Eg har min favoritt... :) Sjølv om vi er prega av Shadows er det nok eit par andre låter som ønsker seg plass på repertoarlista. Vokalisten takler det bra, så då får vi koristar også gjere vårt til at låtene skal høyrest bra ut.
Det er berre for alle å lausriva seg frå nerver og stå på. Eg er sikker på at konserten blir bra.

Før var det slik at ein hadde konsertar og opptredener å øve til stort sett kvar dag. Men det er ti år sidan no..... Ein har ikkje dei same høvene til det her i bygda. Då sei det seg sjølv at nivået synker. Difor er det gøy, spesielt for meg, at eg innimellom får spele litt i lag med Dynamitesgjengen. Det er nesten som ein går og ønsker at det skal dukke opp høve mykje oftare.
No ser eg berre fram til laurdagen og håper på eit folksomt torg i sentrum.

Snart avreise!

Så er spaniaferien snart over. Siste kveld er starta og det blir tidleg kveld. Spania er virkeleg eit turistland av dei store.
Vi har berre hatt godvèr og varme heile tida. Det har vore bornas ferie, noko som vil seie at det har vore avslapping, avslapping, avslapping og kos. Om kyrkjeopphaldet har gjort oss religiøse, står att å sjå.... :) Trur ikkje svaret vil skremme nokon frå å dra hit!!!

8 dager..... Litt for kort tid. Vi trudde det skulle vere akkurat passe tidsrom, men no ønsker vi at vi hadde valgt eit pat dager lengre opphald her. Heldigvis er alternativet ganske bra. Vi drar rett på hytta. Er vèret bra, får vi fine dager der også!

Å vere redd for borna sine i eit framandt land er vel noko alle er!?! Det er derfor det er så fint å kunne seie at ein bør dra til Colahonda, Sjømannskirka. Her er som sagt tidlegare det meste. Det beste er likevel at det er så trygt for borna her (inne på kyrkja sitt område vel og merke). Mesteparten av tida er brukt her, så derfor har det vore ei deilig tid. Skal ein på markedet eller på nokre av storsentra, bør ein nok halde dei i handa. Ikkje verdt å gamble med hellet:)

Morgondagen starter tidleg! 3 fly skal prøvast før ein er "heime" i nord. 3 store flyplassar skal utprøvast. Taxfree`n kommer nok garantert til å få eit besøk av meg. Må jo sikre meg Baileys & co. Godterier??? Hmmmm...stor fare for det!!

Uansett... Det er ikkje internett på hytta. Ergo vil det vel bli ei tid før sjansen for ny blogging er tilstades.

Hasta luego.