Generation me.

Generation me. Kva i alle dagar er det?? Det er rett og slett så enkelt som at det er eit uttrykk for generasjonane som er født etter 1970. Akkurat det tyder på at eg også er ein del av "Generation me".
Desse folka er de som er dei yngste i dagens samfunn. Mange som i stor grad tar det som ein sjølvfølge at "eg sjølv" kjem først. Generasjonen har aldri skjønt det med at ofte må ein setje plikta foran seg sjølv. Ikkje så rart eigentleg. Kven er ikkje vekse opp med å høyre utsegn som "Vær deg selv", "Ha tro på deg selv" og "Du må lære å elske deg selv før du kan elske andre".

Aldri før har vi hatt så stor frihet og uavhengighet, men likevel så masse av depresjoner, engstelegdom, kynisme og einsemd.
Som born før dei høyre kor flinke dei er. Det er ikkje mykje som skal til før dei vaksne seier "Å, kor flink du er" osv....... Om ein er vant å høyre det for kvar minste ting ein gjer, ja, då vil eg tru dei ikkje får ei realistisk oppfatning av den verkelege verda. Det er større krav enn før til utdanning, du skal finne ein god jobb og du skal kjøpe hus. Forventningane er så store at det blir ei så stor grop mellom forventningane og den verkelege verda. Mange blir rett og slett skuffa når dei blir vaksne.

Generasjon direkte: Før var det mer vanleg å vere høflig. I dag er det meir slik at ein vel å vere ærleg og i same slengen er uhøfleg. "It's all about me!"

Generasjon selvfølelse: Born treng å ha det godt med seg sjølv og difor har skuler eigne program som sørger for dette. Enkelte vil ikkje gjere noko med sjølvbiletet til born, og difor lar dei vere å korrigere det dersom dei svarer feil i klasserommet. Så, er det då rart at dei blir overraska når dei møter det verkelege livet som vaksen.

Generasjon rett: Dei unges sjølvsentrering gjer at dei føler at dei fortener å ha rett uansett kva. I tillegg forventer dei at dei får arbeid der dei får ansvar heilt frå byrjinga av. At det er mange med masse meir erfaring "vører" dei ikkje.

Generasjon tynn-huda: Kom for all del ikkje å kritiser meg!! Eg kan vel ikkje gjere noko galt?! Så når sjefen ber dei om å skjerpe seg, ja, då skjønner dei ingenting (eller seier sjefen er ein fjott). Har nokon vore så uheldig at dei har kritisert nokon, så blir dei garantert baksnakka i form av at den som er blitt kritisert tydeleg seier at "han" ikkje liker vedkommande.

Generasjon drøym det umoglege-draum: Du kan bli kva du vil. Gje aldri opp draumen din. Ingenting er umogleg. Du kan ikkje skrive, men journalist skal du bli!

Generasjon få ei utdanning: Aldri før har det vore eit slikt press på å få seg ei skikkeleg utdanning. "Generation me" har lært at dei kan bli kva dei vil, men kva betyr eigentleg det? Mange sliter med å finne den rette vegen å gå. Det er eit slit å finne ei rett utdanning (for det må faktisk leggjast ein innsats i arbeidet), og det finnes alltid ei anna utdanning å ta om det ikkje blir vellukka.

Generasjon - vil ikkje kjede seg: Høgskulane osv forbereder studentane for ein arbeidsplass, men kven forbereder dei emosjonelt? Sjølvopptattheita og dei ulike karakterane som vises på tv,i spennande stillingar, gjer at generasjonen meg nesten står for fall. Ein trur at ein skal få så spennande jobbar at forventningane ikkje kan matche med realiteten.
Det må aller helst skje noko heile tida.

Generasjon - det er ikkje min feil: Borna klagar på læraren om dei ikkje skorer så høgt på skulen. Innsatsen som mangla frå dei sjølv er ikkje eit tema.

Generasjon - kan ikkje endre noko som helst: Kvifor bry seg med å finne ein god jobb når det til sjuande og sist handlar om å vere på rett stad til rett tid? Kvifor bry seg med å stemme når stemmen ikkje påverker i det heile?

Dette er ikkje eit uttrykk som er meint til å bruke negativt mot dagens unge. Det er mykje "trist" i endringa frå før til no, men i utgangspunktet er det meint som ei forklaring på kvifor enkelte ting er som dei er idag.
Om eg tenker meg nøye om, ser eg at det er mykje som stemmer med veldig mange av dei eg kjenner i den rette aldersgruppa. Spesielt det som går på å vere dårleg til å motta kritikk, snakke frå levra (som gjer at det blir uhøfleg), alltid vere skråsikker og seie ting på ein slik måte at det verker arrogant. Respekt for at andre er eldre enn dei sjølv eksisterer ikkje. Her er det mykje som har gått tapt. Eg vil sjå at mor mi ville akseptert det om eg hadde vore frekk mot nokon eldre enn meg sjølv då eg var yngre. Nei, stakkars meg då!
Eg har heller ikkje talet på alle dei "wanna-be"-personane som har vekse opp dei siste åra. Det er ikkje måte på kor mange som trur dei kan bli popstjerner, sånn heilt utan vidare. Så kjem det med å kjede seg på toppen av det heile........For ei herleg verd!!! Hehe.....

Puh.......Eg blir reint sliten berre av å tenke på temaet.

Snart er det jul, og det betyr at det heldigvis fins mykje anna å tenke på no for tida. Neste helg er det første sundag i advent. Då skal adventstjerna opp og julemusikken kan starte sitt inntog i stua:=)
Det betyr også at ein må byrje å tenke på kva ein ønsker seg under juletreet. I år ønsker eg meg harde pakkar. Bøker som "Sukkerdøden" av Unni Lindell, "Dypet" av Tom Kristensen, "Panserhjerte" av Jo Nesbø og sist, men ikkje minst "Morgen i Jenin" av Susan Abulhawa. Vinteren blir sikkert lang, og då er det jo fint å ha nokre bøker å lese på kalde vinterskveldar.
Er eg riktig heldig kjem vel nissen til meg også:=) Ja, eg trur på nissen.....Hihihiihhi.

Så, frå generation me og den norske jula, trur eg at eg følgjer på med litt kvile av dei små grå (som kan glimte til gong i ny og ne om dei ikkje blir utfordra for ofte!).
Hmmmmmm.........Eg såg meg rundt i stova og såg tilfeldigvis på dei som sit der borte i sofaen (skal ikkje nemne namn) og så var det gjort. Så når eg berre får flirt meg ferdig, så blir det bra. (Heilt normalt.....) Jaja.......Litt latter har vel ingen døydd av???!

You are the reason.
You are the reason I wake up every day.