Ikkje lett å halde seg vaken når ein er fem år og ute i "frisk" luft heile dagen. Fredag søvna Steffen under vielsen. I dag søvna han på ny. Denne gongen var det gudsteneste her i Màlaga. Kanskje han slapper ekstra av i det religiøse rom?? :)Er det eit bra eller mindre bra tegn??
Frokosten forløp som vanleg. Så var det berre å hive seg i strandklede og ta beino fatt mot den fine solkysten.... Eit lite kvarter seinare var vi framme til ei ganske så fin stund i strandkanten.
Det som gjorde det så fantastisk, var at like etter at solsenga hadde inntatt rette stillinga, kom ei massøse og tilbudde sine tenester. Fullmasasje gjorde godt for vonde føter og stive nakkemusklar.
Sjølve temperaturen i havet var vel ikkje det ein kunne skryte mest av, men bading blei det på oss fleste.
Etter timar på stranda, seier det seg vel sjølv at ein treng næring i kroppen. Som eg skreiv i går, kan eg anbefale å bu her. I dag diska dei opp med ordentlig grilling på "heimevis" og fantastisk god mat og dessert. Tru meg.....det var ikkje kostbart. For 90 kr kunne ein ete så mykje grillmat ein berre ville. Etterpå fulgte det is, kaffe og kaker. Drikke var også inkludert. (Born - halv pris).
For ei som ikkje er ivrig kyrkjegjenger var det faktisk ein opplevelse å oververe ei gudsteneste her. Presten (dame) var veldig flink og sjølve programmet var annleis lagt opp her enn heime.
Det er ikkje til å stikke under ein stol at det meste må gå på borna sine premisser, men når ein veit at det berre er trygge omgjevnader rundt oss er det lett å slappe av.
Fleire har no teke turen til Fuengirola zoo med krokodiller og tigrar osv.... Vi er "utslitt" av varmen og satser på å besøke dyra ein annan dag. Forhåpentlegvis blir det tid for badeland også:) Tenker vi tar turen ned til "byen" om litt og prøver å finne noko å kjøpe. Å sjå seg rundt i området her kor det for det meste bur folk som har litt å rutte med, er spaserturen i seg sjølv minneverdig.
søndag 28. juni 2009
lørdag 27. juni 2009
Bryllup i Spania!
Det er laurdags kveld, og det er varmt. Staden er Colahonda (Iglesas de Noruego - Sjømannskyrkja). Skulle vel eigentleg ut for å kjøpe meg pizza til ein sulten mage, men endte visst opp her. Like greit..... Rundt meg søv dei fleste. Det er om å vere kvil til i måro og ein ny dag i kanonbra vèr!!! Ingen som klager på det:)
Det er faktisk sant... Vi er i Spania, og av alle stader ein kan bu, bur vi i ei kyrkje!! Det vil seie i andre delen av kyrkja. (Gjestehus som har gang imellom gjestehuset og sjølve kyrkja). Det beste av alt er at ein faktisk kan anbefale det - sterkt). Sjølvsagt ikkje dersom du skal på ein "festartur", men har du born......ja, då bør det prøvast! Her er fine rom (billig), god frokost, eige basseng, inngjerda heile vegen så du kan la borna gå fritt og det meste ligg i nærleiken. Drivarane er heilt fantastisk snille.
Korleis hamna vi her?? Joda, det har vore ein hyggeleg årsak til det. Bror min gifta seg i går, nettopp i denne kyrkja. Vi trives så godt her at vi ba om å få bu her lenger. Fantastisk prest gjorde det til ei minnerik tid i kyrkja:)
Brura var sjølvsagt den vakraste av alle. Med nydeleg kjole og slør var det fleire som fekk tårer i augekroken:) Eldsteguten førte mora opp gulvet med yngstemann pluss Steffen kom bak.
Etter sjølve seremonien var det kaffestund og fotografering før det bar opp til restaurant med stor kjendisfaktor. Sjølve Becham og frua spiser der når dei er her. Det er ein stor og fin restaurant med god service!
Då brudeparet ankom feststaden, fekk dei ei kvit fredsdue av restarantsjefen. I nydelege omgjevnader slapp brura dua ut i det fri. Vakkert!!! God mat, trivelege kelnere, god musikk og stemning gjorde dagen og kvelden til ei minnerik stund for oss alle som deltok.
At bror min er ein god taler skal han ha:) Sterke ord frå ein lykkeleg mann.
Rundt midnatt kunne ein trygt seie at vi hadde trøtte og slitne born. Då hjalp det ikkje med lekerom og film på ein ellers så fantastisk stad....
Natta blei ikkje så lang før det var å stå opp att til nye timar ved bassenget og mykje deilig bassengvarme. No er endå ein dag over og vi venter på ein ny dag.
Har du lyst på ein minnerik tur uten stress og mas? Har du lyst på ein tur der du ikkje treng ha augene på borna til einkvar tid? Màlaga er byen, Colahonda er området, Sjømannskirka er målet:) Ein treng ikkje vere religiøs for å bu her. Men ein må vere NORSK!!
Hasta luega amigos. Me gusta Èspana y Inglesa de Noruego!!!
Det er faktisk sant... Vi er i Spania, og av alle stader ein kan bu, bur vi i ei kyrkje!! Det vil seie i andre delen av kyrkja. (Gjestehus som har gang imellom gjestehuset og sjølve kyrkja). Det beste av alt er at ein faktisk kan anbefale det - sterkt). Sjølvsagt ikkje dersom du skal på ein "festartur", men har du born......ja, då bør det prøvast! Her er fine rom (billig), god frokost, eige basseng, inngjerda heile vegen så du kan la borna gå fritt og det meste ligg i nærleiken. Drivarane er heilt fantastisk snille.
Korleis hamna vi her?? Joda, det har vore ein hyggeleg årsak til det. Bror min gifta seg i går, nettopp i denne kyrkja. Vi trives så godt her at vi ba om å få bu her lenger. Fantastisk prest gjorde det til ei minnerik tid i kyrkja:)
Brura var sjølvsagt den vakraste av alle. Med nydeleg kjole og slør var det fleire som fekk tårer i augekroken:) Eldsteguten førte mora opp gulvet med yngstemann pluss Steffen kom bak.
Etter sjølve seremonien var det kaffestund og fotografering før det bar opp til restaurant med stor kjendisfaktor. Sjølve Becham og frua spiser der når dei er her. Det er ein stor og fin restaurant med god service!
Då brudeparet ankom feststaden, fekk dei ei kvit fredsdue av restarantsjefen. I nydelege omgjevnader slapp brura dua ut i det fri. Vakkert!!! God mat, trivelege kelnere, god musikk og stemning gjorde dagen og kvelden til ei minnerik stund for oss alle som deltok.
At bror min er ein god taler skal han ha:) Sterke ord frå ein lykkeleg mann.
Rundt midnatt kunne ein trygt seie at vi hadde trøtte og slitne born. Då hjalp det ikkje med lekerom og film på ein ellers så fantastisk stad....
Natta blei ikkje så lang før det var å stå opp att til nye timar ved bassenget og mykje deilig bassengvarme. No er endå ein dag over og vi venter på ein ny dag.
Har du lyst på ein minnerik tur uten stress og mas? Har du lyst på ein tur der du ikkje treng ha augene på borna til einkvar tid? Màlaga er byen, Colahonda er området, Sjømannskirka er målet:) Ein treng ikkje vere religiøs for å bu her. Men ein må vere NORSK!!
Hasta luega amigos. Me gusta Èspana y Inglesa de Noruego!!!
lørdag 6. juni 2009
Der elvene møtes....
Var så lur at eg ba husbonden min om å gje meg ein tittel til innlegget denne gongen. Sjølvsagt må eg ta utfordringa:) Men kva i alle dagar kan eit slikt tema innehalde?? Eg får gje det eit forsøk og sjå kor eg ender.....
"Der elvene møtes".... Det er nok ein fruktbart stad. Det er vel i stor grad mykje fisk i området. Der elvene møtes fins det håp. Håp om ei betre framtid. Om den eine elva ber med seg mykje skit, stiller den andre opp og renser. Fattigdom er ikkje eit tema. Heller ikkje forureining.
Vèret er som humøret. Vi har både sol og regn. Det er det som skal til for ein fruktbart stad. For at graset og dyrka mark skal vekse, trengs det både sol og regn. For at eit forhold skal leve, trengs det også sol og regn. Er det berre regn varer det ikkje lenge. Er det berre sol - semje- då er det lett at det i lengden blir for kjedeleg. Å la kjærleik berre bli vennskap etter kvart kan i lengden bli slitsamt. Alle har vel ei eller anna form for søken etter spenning i livet. Då er det lettare om det er både sol og regn. Det blir liksom ikkje forutsigbart....
Vèret gjer at elvene ikkje er forutsigbare. Vèret bestemmer størrelsen på elvene. Kor stort er trykket der dei møtes??
Dersom alle stader hadde vore som der elver møtes, trur eg det ville vore ei betre verd. Alle hadde hatt tilgang på mat (fisk), alle ville kunne dyrke, frihetskjensla ville vore større og livsgleden hadde vore større. Alt i alt ei betre verd.... Alle hadde stilt i samme klasse. Ingen hadde budd i rike eller fattige strøk av verda. Ingen hadde vore nøydd til å bry seg om u-hjelp.
Hadde heile verda vore ein fruktbar stad, ville det vore godt å leve.
Det er nok mange menneske som strever, har kjensle av avmakt eller syns det er vanskeleg å vere til . Vi har skapt ei verd som gjer det vanskeleg for mange å leve. Likevel klarer vi ikkje å stoppe utviklinga. Vi blir "rikare" medan så mange blir fattigare. Kor er logikken? La verda ble ein stad der elvene møtes....
Trur kanskje ikkje eg skal be "Einar" om fleire tilfeldige overskrifter......:) Det er nok lettere å skrive om kva som skjer i kvardagen. Kanskje bomma eg heilt på temaet!?! Det blir du som lesar som avgjer det.
"Der elvene møtes".... Det er nok ein fruktbart stad. Det er vel i stor grad mykje fisk i området. Der elvene møtes fins det håp. Håp om ei betre framtid. Om den eine elva ber med seg mykje skit, stiller den andre opp og renser. Fattigdom er ikkje eit tema. Heller ikkje forureining.
Vèret er som humøret. Vi har både sol og regn. Det er det som skal til for ein fruktbart stad. For at graset og dyrka mark skal vekse, trengs det både sol og regn. For at eit forhold skal leve, trengs det også sol og regn. Er det berre regn varer det ikkje lenge. Er det berre sol - semje- då er det lett at det i lengden blir for kjedeleg. Å la kjærleik berre bli vennskap etter kvart kan i lengden bli slitsamt. Alle har vel ei eller anna form for søken etter spenning i livet. Då er det lettare om det er både sol og regn. Det blir liksom ikkje forutsigbart....
Vèret gjer at elvene ikkje er forutsigbare. Vèret bestemmer størrelsen på elvene. Kor stort er trykket der dei møtes??
Dersom alle stader hadde vore som der elver møtes, trur eg det ville vore ei betre verd. Alle hadde hatt tilgang på mat (fisk), alle ville kunne dyrke, frihetskjensla ville vore større og livsgleden hadde vore større. Alt i alt ei betre verd.... Alle hadde stilt i samme klasse. Ingen hadde budd i rike eller fattige strøk av verda. Ingen hadde vore nøydd til å bry seg om u-hjelp.
Hadde heile verda vore ein fruktbar stad, ville det vore godt å leve.
Det er nok mange menneske som strever, har kjensle av avmakt eller syns det er vanskeleg å vere til . Vi har skapt ei verd som gjer det vanskeleg for mange å leve. Likevel klarer vi ikkje å stoppe utviklinga. Vi blir "rikare" medan så mange blir fattigare. Kor er logikken? La verda ble ein stad der elvene møtes....
Trur kanskje ikkje eg skal be "Einar" om fleire tilfeldige overskrifter......:) Det er nok lettere å skrive om kva som skjer i kvardagen. Kanskje bomma eg heilt på temaet!?! Det blir du som lesar som avgjer det.
Abonner på:
Innlegg (Atom)